نقش عوامل و تلاش‌هاى خارجى‌

هرچند در بروز «انقلاب گل رز» گرجستان زمينه‌ها و عوامل داخلى، از قبيل بحران اقليت‌ها و استقلال‌خواهى برخى جمهورى‌هاى داخلى گرجستان،[1] مشكلات اقتصادى‌[2] و كسرى شديد بودجه‌[3] نقش داشتند، در وقوع آن نقش قاطع آمريكا و سازمان‌هاى وابسته به آن و سپس، نقش اتحاديه اروپايى ديده مى‌شد. ريچارد مايلز، سفير آمريكا در گرجستان كه قبلًا در فعاليت‌هاى براندازى در صربستان (در بركنارى ميلوشويچ)، بلغارستان و آذربايجان (سرنگونى ايلچى بيگ در 1993 م)، ايفاى نقش كرده بود، پس از وقوع «انقلاب گل رز»، سفير برانداز نام گرفت.

اما مهم‌ترين سازمان ظاهراً غيردولتى غربى‌اى كه در اين حركت نقش داشت، بنياد سورس‌[4] بود. جورج سورس، يهودى مجارى‌الاصل، كه اكنون رئيس «انستيتو جامعه باز»، و رئيس «شوراى روابط خارجى» آمريكاست، در سال 1998 م با طرح خروج ميلياردها دلار از كشورهاى اندونزى و مالزى، فشارهاى خردكننده اقتصادى و سياسى به آنها وارد كرد. شوراى روابط خارجى آمريكا، حدود 4000 عضو، شامل اعضاى سابق سازمان سيا، نمايندگان رسانه‌ها، سياست‌مداران و اشخاص سرشناس دانشگاهى دارد.

بنياد سورس 40 نفر از همكاران خود و بودجه سالانه كافى در اختيار الكساندر لومايا

[1]. معظمى گودرزى، كتاب سبز گرجستان، ص 5. جمعيت جمهورى آبخازيا از 2/ 46 درصد گرجى، 3/ 17 درصد آبخازى، 2/ 14 درصد روس و 6/ 14 درصد ارمنى تشكيل شده است. جمعيت آبخازى خواستار پاك‌سازى اين جمهورى از گرجى‌ها هستند.( اميراحمديان،« تحليل ژئوپلتيكى تحولات گرجستان پس از 11 سپتامبر» در: كولايى، افسانه انقلاب‌هاى رنگى، ص 68) در جمهورى اوستياى جنوبى نيز يك حركت جدايى‌طلب كه خواهان الحاق به اوستياى شمالى است، از سال 1989 م دست به ناآرامى و اغتشاش زده است.

[2]. اميراحمديان،« تحليل ژئوپلتيكى تحولات گرجستان پس از 11 سپتامبر»، در: كولايى، افسانه انقلاب‌هاى رنگى، ص 89.

[3]. حافظى،« نگاه به رويدادهاى گرجستان و پيامدهاى آن» و« بررسى تحولات در اوكراين و نتايج آن»، در: كولايى، افسانه انقلاب‌هاى رنگى، ص 40.

[4].Soros .