شديدانقلابى تمام كشور را در اعتصاب و اغتشاش فرو برد و بدين‌ترتيب نظام شاهنشاهى فرو ريخت.

يكى از نكته‌هاى درخور توجه در اثبات اين روحيه در انقلاب اسلامى ايران، سخنرانى محمدرضاشاه، مبنى‌بر شنيدن صداى انقلاب ايران و احترام به خواست‌هاى انقلابيان بود كه كسى به اين درخواست عاجزانه شاه براى برقرارى آرامش توجه نكرد. تغيير پياپى نخست‌وزيرها نيز نتوانست او را نجات دهد. روحيه انقلابى پديد آمده با قدرت و سرعت بسيار به‌سوى هدف- كه نابودى رژيم پادشاهى و جايگزينى آن با نظام اسلامى بود- پيش مى‌رفت و به سرنگونى آن انجاميد.

چگونگى پيدايش و گسترش روحيه انقلابى‌

به‌جز تأثير انتشار نامه ضد امام خمينى (قدس سره) در روزنامه اطلاعات با امضاى جعلى رشيدى مطلق- كه تظاهرات و سركوبى روز نوزدهم دى‌ماه سال 1356 قم را درپى داشت- درباره زمينه‌ها و ادله پيدايش، فراگيرى، تداوم و شدت اين روحيه مى‌توان موارد زير را نام برد:

1. نگرانى و نارضايتى عمومى از برخى اقدامات مشكوك حكومت، ازجمله فوت ناگهانى دكتر على شريعتى و فرزند امام حاج‌آقا مصطفى خمينى كه افكار عمومى، آن را توطئه ساواك مى‌دانست. درپى اين دو واقعه، به‌ويژه فوت فرزند امام، ناآرامى و اغتشاش‌هايى در حوزه‌هاى علميه و برخى دانشگاه‌ها به وقوع پيوست؛

2. تلاش‌هاى موفق گروه‌هاى مذهبى در گسترش آرمان وضع مطلوب و بازگشت به خويشتن كه حداقل دو دهه از آغاز آن مى‌گذشت؛

3. تكيه نهضت بر آرمان‌هاى اسلامى و نقش مذهب تشيع و مفاهيمى مانند عدالت‌طلبى، شهادت‌طلبى و فداكارى، ايثار و مبارزه در راه خدا؛