بر همان مضمون آيه شريفه تأكيد دارند. به آيات و دليل‌هاى ديگرى نيز استناد شده است‌[1] كه به هيچ‌روى، بر ادعاى ياد شده دلالت ندارند.[2] بنابراين، مهم‌ترين دليل اين باور همان آيه شريفه و روايتى است كه همان مضمون آيه را دارد.

نقد و بررسى‌

بسيارى از فقيهان از جمله: آخوند خراسانى‌[3]، سيد محمد ال بحر العلوم، صاحب بلغة الفقيه‌[4]، علّامه شهيد سيد مصطفى خمينى‌[5] و ... اين‌گونه ولايت را براى پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و امامان معصوم عليهم السّلام نپذيرفته‌اند، زيرا به باور اينان:

1. جعل ولايت ازا مور اعتبارى است و بايد هدف‌مند و با سيره خردمندان همخوانى داشته باشد. جعل چنين ولايتى براى معصوم عليه السّلام خردمندانه نيست.

آيا ممكن است ملكيت چيزى را براى شخص اعتبار كنيم، ولى امكان استفاده ملكى به او ندهيم، ولايت معصوم به اين معنا چنين چيزى است.[6] 2. آيه شريفه: النّبىّ أولى بالمؤمنين ... و روايت: «انا اولى بكلّ مؤمن ...»، به هيچ‌روى بر معناى ياد شده دلالت ندارند. از مجموع آن دو جز نفوذ تصرف معصومان عليهم السّلام و واجب بودن پيروى از آنان، چيز ديگرى استفاده‌

[1] - احزاب، آيه 36؛ نساء آيه 59 و نور، آيه 63.

[2] - سيد محمد آل بحر العلوم، بلغة الفقيه، ج 3، ص 214- 218.

[3] - آخوند خراسانى، حاشية كتاب المكاسب، با تصحيح و تعليق سيد مهدى شمس الدين ص 93- 94.

[4] - بلغة الفقيه، ج 3، ص 218.

[5] - الاسلام و الحكومه، ص 40- 41.

[6] - همان.