مراحل ده‌گانه ولايت معصوم (ع)

1- ولايت تبليغ يا بيان احكام‌

(1) بديهى است كه اولين مرحله از وظايف پيامبران، «تبليغ احكام الهى» است.

در قرآن كريم در آيات بسيارى به اين وظيفه نيز اشاره شده است، از جمله مى‌فرمايد:

... وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغُ الْمُبِينُ*.[1] «بر پيامبر جز ابلاغ رسالت كامل تكليفى نخواهد بود».

- فَإِنْ أَعْرَضُوا فَما أَرْسَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً إِنْ عَلَيْكَ إِلَّا الْبَلاغُ ....[2] «اگر اعراض كردند، ديگر تو را نگهبان آنان نفرستاديم، بر تو جز ابلاغ رسالت، تكليفى نيست».

گويا اين آيات، يگانه وظيفه انبيا را همان «تبليغ» دانسته است.

نكته قابل توجه در مورد «ولايت تبليغ» اين است كه تبليغ داراى دو جنبه است يكى رابطه تبليغ با خود پيامبر (مبلّغ) كه به عنوان يك وظيفه الهى بايد آن را انجام دهد؛ يعنى احكام خدا را به مردم برساند و اين يك حق طبيعى است كه نيازى به جعل منصب- علاوه بر مقام نبوت كه به معناى رابطه وحى است- ندارد.

جنبه ديگر، رابطه تبليغ با مردم است بدين معنا كه مردم بايد سخن پيامبر را بپذيرند و

[1] - نور/ 54.

[2] - شورى/ 48.