پيشگفتار

(1) حمد و سپاس خدايى را كه جهان هستى را آفريد و هر موجودى را به سوى كمالش به ولايت تكوينى، هدايت فرمود: قالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطى‌ كُلَّ شَيْ‌ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى‌.[1] آنگاه پيامبران و رهبرانى را فرستاد كه با هدايت تشريعى، هدايت تكوينى را تكميل نموده و بشر را به طريق مستقيم و نيل به اوج كمال، راهنمايى كرده، تا با رهايى از سلطه طاغوت، به حبل اللّه المتين متوسل گردند و تحت لواى حكومت الهى، سعادت دو جهان را دريابند.

درود فراوان به روان پاك خاتم انبياء محمّد مصطفى صلّى اللّه عليه و آله كه الهامات غيبى او براى نشر حقايق و گسترش عدالت اجتماعى و جلوگيرى از هر گونه فساد و رذايل اخلاقى بهترين دستور بوده و براى ارتقاء به مقام والاى انسانيّت، كاملترين و آخرين برنامه مى‌باشد؛ چنانچه مى‌فرمايد: وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِينَ‌.[2] و نيز فرمود: إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ ....[3]

[1] -( طه/ 50):« گفت: پروردگار ما آن كسى است كه همه موجودات جهان را نعمت هستى‌بخشيد و سپس به راه كمالش هدايت نمود».( گفتار حضرت موسى عليه السّلام در جواب فرعون)

[2] -( آل عمران/ 85):« هر كس غير از اسلام دينى اختيار كند، هرگز از وى پذيرفته نيست؛ واو در آخرت از زيانكاران است».

[3] -( آل عمران/ 19):« همانا دين پسنديده نزد خدا آيين اسلام است».