بين المللى عمل خلافى تشخيص داده نمىشد،
محكوم نخواهد شد و به همين نحو به مجازاتى شديدتر از آنچه در موقع ارتكاب عمل
خلاف، نسبت به آن جرم اجرا مىشد، نخواهد رسيد.
«مادّه دوازدهم»:
(1) در زندگى خصوصى و خانوادگى و اقامتگاه و مكاتبات، كسى بدون مجوّز
قانونى نمىتوان مداخله كرد يا اقداماتى مخالف شرافت و شهرت او نمود، هر شخصى در
مقابل اين گونه مداخلات و اقدامات از طرف قانون حمايت مىشود.
«مادّه سيزدهم»:
(2) 1- هر كس حقّ دارد آزادانه در كشور عبور و مرور كرده و در داخله
آن محل اقامت خود را انتخاب كند.
2- هر كس حقّ دارد هر كشورى و من جمله كشور خود را ترك كرده و يا به
كشور خود مراجعت كند.
«مادّه چهاردهم»:
(3) 1- هر كس حقّ دارد براى فرار از ظلم و شكنجه، پناهگاهى براى خود
جستجو كرده و يا به كشورهاى ديگر پناه ببرد.
2- اين حقّ را در مواردى كه تعقيب واقعا بر اساس يك جنايت حقوق عمومى
و يا اقدامات مخالف اصول و مقاصد ملل متّحد قرار گرفته باشد، نمىتوان مورد استناد
قرار داد.
«مادّه پانزدهم»:
(4) 1- هر فردى حقّ دارد كه داراى تابعيتى باشد.
2- هيچ كس را نمىتوان بدون مجوّز قانونى از تابعيّت خود و يا از حق
تغيير تابعيت، محروم كرد.
«مادّه شانزدهم»:
(5) 1- مرد يا زن در سن بلوغ بدون هيچ گونه تهديدى از نظر نژاد و
تابعيّت يا مذهب حقّ دارد ازدواج كرده و خانواده تشكيل دهد. نسبت به ازدواج و در
مدّت ازدواج و هنگام