از طرفى براى حفظ روابط افراد با يكديگر قوانينى وضع شده كه اصول آن عبارت است از «حقوق مدنى».[1]

رابطه قانون تكوين و تشريع‌

(1) نكته قابل توجه در تناسب بين قانون تكوين و تشريع اين است كه قانون تشريعى از آثار روابط عالم تكوين است تا به اين وسيله عدالت و نظم صحيح در جهان خلقت تحقّق يابد.

از باب مثال: اگر كسى به ديگرى نفعى برساند و چنين رابطه‌اى (رابطه نفع) بين دو انسان به وجود آيد، شخص منتفع بايد نسبت به نفع‌رسان، حقّ‌شناس و وفادار باشد و رابطه تكوينى، با قانون تشريعى- قانون وفادارى- به صورت عادلانه تطبيق نمايد، آن چنانكه در قرآن كريم بدان اشاره شده است:

... وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ‌.[2] « (خداوند براى شما حس) شنوايى و بينايى و درك قرار داد تا آنكه شكرگزار باشيد».

[1] - اقتباس از روح القوانين/ 90.

[2] - نحل/ 78.