عصر- عجّل اللّه تعالى فرجه- تعطيل خواهد بود؛ زيرا تصور كرده‌اند كه اجراى حدود مخصوص امام و يا نايب خاص اوست.

(1) ولى اكثرا اين قول را مردود دانسته و اجراى حدود را حتى در زمان غيبت لازم مى‌دانند؛ زيرا:

اوّلا: فلسفه تشريع قوانين جزايى چه در اسلام و چه در ساير مكتبها عبارت است از جلوگيرى از فساد و تبهكاريها و هرج و مرج و ايجاد امنيت و آرامش در كشور و بالأخره حفظ جان و مال و ناموس مردم بديهى است كه رعايت اين مصلحت براى هميشه لازم و ضرورى است و نمى‌تواند مخصوص زمان امام عليه السّلام و يا رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و يا هر زمان ديگرى باشد و با در نظر گرفتن اين مصلحت الزامى، چگونه مى‌توان گفت كه قوانين جزايى اسلامى لازم الاجراء نيست، آيا اين سخن مستلزم تعطيل احكام الهى نيست؟ و حال آنكه به عقيده مسلمين قوانين تشريعى و جزايى اسلام بهترين قوانين دنيا بوده و خواهد بود.

ثانيا: اطلاق ادلّه قوانين جزايى در كتاب و سنّت شامل همه زمانهاست و محدود به زمان خاصى نشده است و قوانين جزايى مانند ساير احكام و قوانين اسلامى از اين جهت مشترك هستند كه براى هميشه ثابت و مستمرند؛ مانند:

- الزَّانِيَةُ وَ الزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ ....[1]- وَ السَّارِقُ وَ السَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُما ....[2]- ... فَمَنِ اعْتَدى‌ عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدى‌ عَلَيْكُمْ ....[3]- وَ لَكُمْ فِي الْقِصاصِ حَياةٌ يا أُولِي الْأَلْبابِ ....[4]

[1] - نور/ 2:« زن زناكار و مرد زناكار را هر كدام صد تازيانه بزنيد».

[2] - مائده/ 38:« دست مردان و زنان سارق را قطع كنيد».

[3] - بقره/ 194:« هر كس به شما تعدى كرد، شما هم به همان مقدار( نه زيادتر) او را مجازات كنيد».

[4] - بقره/ 179:« در قصاص( كشتن قاتل) براى شما زندگانى است اى هوشمندان!».