در فرهنگ مسيحى، دومين آمدن مسيح در پايان جهان- به‌عنوان نجات‌بخشى كه همه تبعيض‌ها، ظلم‌ها و تاريكى‌ها را تبديل به عدالت، اميد و مهر مى‌كند- جايگاه بلند و ممتازى دارد. مسيحيان اميد دارند كه مسيح در آمدن دوّم خود، طعم مهر و صلح را به همه بچشاند. آنان منتظر بازگشت مجدّد او هستند (بعد از مصلوب شدن)؛ چرا كه خود وعده داده بود كه بار ديگر برمى‌گردم: «... خودمان پيغام او را شنيده‌ايم و ايمان داريم كه او نجات‌دهنده جهان است».[1]

1- 2. بازگشت مسيح‌

بازگشت (رجعت) و ظهور عيسى مسيح، تحقّق ملكوت خدا، ايده رهايى‌بخش و رسيدن به ملكوت الهى است. عيسى همان مسيحاى موعود آخر الزّمان است. عيسى خود را آغازگر تحوّلى بزرگ و آورنده عصرى جديد معرّفى كرده است. او در آينده‌اى بسيار دور رجعت خواهد كرد؛ اين آينده نامعلوم است و جز خداوند از آن آگاه نيست.

اين روز، ناگهانى و غير منتظره بوده و در آن، علامت پسر انسان در آسمان پديدار خواهد شد. علاوه بر اين ظهور مسيح، يگانه راه‌حل براى ادامه حيات و زندگانى برشمرده مى‌شود. در انجيل آمده است:

«همواره لباس بر تن، براى خدمت آماده باشيد! مانند خدمتكارانى كه منتظرند اربابشان از جشن عروسى بازگردد و حاضرند هروقت كه برسد و در بزند، در را به رويش بازكنند. خوشا به حال آن خدمتكارانى كه وقتى اربابشان مى‌آيد، بيدار باشند. يقين بدانيد كه او خود لباس كار بر تن كرده، آنان را بر سر سفره خواهد نشاند و به پذيرايى از ايشان خواهد پرداخت. بلى خوشا به حال آن غلامانى كه وقتى اربابشان مى‌آيد، بيدار باشند؛ خواه نيمه‌شب باشد، خواه سپيده‌دم ... زمان دقيق بازگشت ارباب معلوم نيست. بنابراين شما نيز آماده باشيد؛ زيرا من، مسيح موعود، هنگامى باز خواهم گشت كه كمتر انتظارش را داريد».[2]

[1]. يوحنا: 4، بند 42.

[2]. لوقا: 12، بند 35- 40.