بپوشد؛ مركبى مانند مركب آنان سوار شود؛ به كم، راضى و قانع شود؛ زمين را به يارى خدا پر از عدالت كند؛ خدا را آن چنان‌كه شايسته است، بپرستد و ...».[1]

اين عهدنامه اخلاقى- معنوى، به خوبى روش و منش حكومتى حضرت مهدى (عج) را نشان مى‌دهد و بر اهميت و ارجمندى مكارم اخلاقى و تلاش براى تعميق و گسترش آنها دلالت دارد. همچنين روشن مى‌كند كه جامعه عصر پيشاظهور، جامعه‌اى به شدّت فسادآلود و ضدّ اخلاقى است و امام عليه السّلام با اخذ پيمان از ياران خود، جديت خود را در ريشه‌كنى اين مفاسد نشان مى‌دهد.

شش. ويژگى‌ها و سيماى دولت امام مهدى (عج)

دولت مهدى (عج)، داراى خصايص و ويژگى‌هاى برجسته و ارجمندى است كه آن را از ساير دولت‌ها و حكومت‌ها، متمايز مى‌سازد. برخى از اين ويژگى‌ها، بيانگر اخلاقى بودن و كمال‌خواهى آن دولت و نشانگر محور بودن معنويت و رشد و بالندگى اخلاقى در آن است. اين خصايص و امتيازات عبارت است از:

6- 1. رياست و رهبرى در اين دولت، پادشاهى، رياستى و ديكتاتورى نيست؛ بلكه «امامتى» (براساس نظام امامت) است و زعيم و رهبر آن، امام منصوب از سوى خدا است. او كسى نيست جز امام مهدى (عج) كه اين مقام والاى الهى را در دست خواهد گرفت و ياران صالح و مخلص خود را حاكم و رئيس سرزمين‌هاى مختلف جهان خواهد ساخت.

6- 2. شكل و سرشت دولت مهدى، همان صورت و سرشت دولت پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و امام على عليه السّلام است كه در رأس آن خود پيامبر و حضرت على عليه السّلام قرار داشتند. دولت مهدى، نمونه كامل آن دو و استمرار روش و منش و احياى آموزه و قوانين آنها است.

البته برخى از ساختارها و نهادها مى‌تواند براساس موقعيت زمانى و مكانى تغيير يابد.

6- 3. تشريع و قانون‌گذارى در اين دولت، در دست مجالس و پارلمان‌ها نخواهد

[1]. لطف اللّه صافى، منتخب الاثر، ص 581، ح 4.