اسم الکتاب : آشنايى با انقلاب اسلامى ايران المؤلف : منصورى، جواد الجزء : 1 صفحة : 228
راهپيمايى اربعين
فرا رسيدن اربعين، فرصتى شد براى راهپيمايى سراسرى و درخواست بازگشت
امام به ايران.
مردم بسيارى از شهرهاى دور و نزديك، به تهران آمدند و راهپيمايى در
روز اربعين باشكوهتر و عظيمتر از عاشورا برگزار شد. فرياد همزمان «الله اكبر،
خمينى رهبر» چند ميليون نفر در سراسر كشور، سرعت انقلاب را بيشتر كرد و حيرت تمامى
محافل رسانهاى و سياسى دنيا را برانگيخت.[1]
پس از سخنرانى آيتالله دكتر بهشتى در ميدان آزادى، قطعنامه
راهپيمايى قرائت و با تكبيرهاى پياپى مردم تأييد شد. در اين قطعنامه، رسماً سقوط
سلطنت و غيرقانونى بودن كليه دستگاههاى آن اعلام شد و تشكيل شوراى انقلاب و دولت
موقت از حضرت امام، به عنوان رهبر ملت ايران، درخواست شده بود.
در بندهاى 6 و 7 قطعنامه آمده بود:
- قيام و مبارزه اسلامى ملت ايران، ماهيت كاملًا اسلامى دارد، و همه
قشرهاى ملت در آن صميمانه شركت دارند و به هيچ عامل بيگانه كمترين وابستگى نداشته
و ندارد. ملت ما همواره پاسدار اصالت اسلامى و يكپارچگى مبارزه خود خواهد بود و
همه قشرها و گروههاى آزادىخواه را از اختلاف و پراكندگى برحذر مىدارد.
- ما خواستار روابط حسنه با همه ملتها هستيم. به شرط آنكه
دولتهايشان در مبارزه ملت قهرمان ما كارشكنى نكنند كه هر نوع توطئه آنان در كار
نهضت، بر روابط سياسى و اقتصادى ايران با آنان لطمه جبرانناپذيرى وارد خواهد كرد.[2]
حضرت امام پس از راهپيمايى اربعين، با ارسال پيامى، با تشكر و تقدير
از مردم فرمودند:
اينجانب انشاءالله تعالى بهزودى به شما مىپيوندم تا در خدمت شما
باشم.[3]
[1]. براى آگاهى از بازتاب جهانى اين راهپيمايى به
روزنامههاى اول و دوم بهمن 1357 مراجعه كنيد