ورود امام خمينى به ايران‌

قطعنامه پايانى راهپيمايى اربعين و شعارهاى مردم، ترديدى باقى نگذاشت كه ملت رأى نهايى خود مبنى بر رهبرى امام، بازگشت سريع ايشان، استقرار نظام جمهورى اسلامى و انقراض سلطنت را اعلام كرده است. مقدمات ورود امام در كميته استقبال، مستقر در ساختمان مدرسه رفاه كه در اختيار برخى انقلابيون بود، تدارك مى‌شد. از سوى ديگر، دولت با تمام توان مانع از بازگشت امام مى‌شد. مبارزان همچنان برخواسته خود پافشارى مى‌كردند و هر روز تعدادى شهيد و مجروح در اين راه تقديم انقلاب مى‌شد.

شعار «بختيار نوكر بى‌اختيار» در فضاى انقلابى كشور تكرار مى‌شد. بر اثر فشار مردم با شعار «واى به حالت بختيار، اگر امام فردا نياد» و تحصن شمار بسيارى از روحانيان در دانشگاه تهران، سرانجام دولت ناچار به تسليم در برابر اراده ملت و پذيرش بازگشت امام شد.

به رغم كشتارهاى چند روز پيش از ورود امام، تهديدهاى دولت به كودتاى نظامى، تهديد آمريكا با فرستادن ناوگان دريايى خود از مديترانه به خليج فارس و تظاهرات طرفداران قانون اساسى به تحريك دولت، ستاد استقبال از امام، برنامه‌ريزى و سازماندهى خود را با متشكل كردن حدود پنج‌هزار تن از جوانان انجام داد.

ساعت نُه و سى دقيقه صبح دوازدهم بهمن، هواپيماى حامل امام و همراهان ايشان، در فرودگاه مهرآباد به زمين نشست. در حالى كه ميليون‌ها نفر از مردم از سراسر كشور فاصله 33 كيلومترى فرودگاه تا بهشت‌زهرا را پر كرده بودند، اتومبيل حامل امام با زحمت بسيار و پس از سه ساعت به قطعه شهدا در بهشت‌زهرا وارد شد و امام سخنرانى تاريخى خود را ايراد كرد.

امام در سخنان خود در بهشت‌زهرا خطوط كلى حركت انقلاب اسلامى را ترسيم نمود.

برخى از جملات مهم بيانات ايشان عبارت است از:

... من نمى‌توانم از عهده اين خسارت‌ها كه بر ملت ما وارد آمد برآيم ... من نمى‌توانم تشكر از اين ملت بكنم كه همه چيزش را در راه خدا داد .... اين سلطنت از اول باطل بود، بلكه اصل رژيم سلطنتى از اول خلاف قواعد عقلى و حقوق بشر است.

... مجلس كه بدون رأى و بدون اطلاع و رضايت مردم تعيين شده غيرقانونى است. اين‌