پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نيز در مسجد خيف كه بنابه روايات صحيح سنى هفتاد پيامبر در آن مدفونند[1] نماز گزاردند. بلكه حضرت مى‌دانستند همان جا كه قبض روح مى‌شوند، دفن خواهند شد و مدفن ايشان در كنار مسجد النبى قرار خواهد گرفت با اين وصف از نماز خواندن در آن مسجد نهى نكردند. از جمله احاديث بر حرمت اين امر كه وهابيان اقامه مى‌كنند اين حديث است:

«لَعَنَ اللهُ اليهودَ والنّصارى، إتّخذوا قبورَ انبياءهم مساجد؛

خداوند، يهود و نصارى را لعنت كرده چرا كه قبور انبياى خود را مسجد گرفتند»

اين حديث را شيخين (بخارى و مسلم) نقل كرده و وهابيان آن را جزو مدارك اصلى حرمت مسجد سازى بر قبر به شمار آورده‌اند، اما معناى اين روايت نامفهوم است، آيا مسجد در اين روايت به معناى اصطلاحى است و يهود و نصارى قبر انبياى خود را مسجد كردند يا به معناى لُغَوى است يعنى بر قبر يا به طرف قبر سجده كردند. كه در هر دو صورت، حرام و با مسلمين قابل‌

[1] - ر. ك: طبرانى، سليمان، المعجم الكبير: ج 3، ص 204.