وجبى عقب نشسته باشد. آن حضرت رو در روى دشمن قرار داشت. گاهى جمعى از يارانش به سوى وى برگشته و گاهى از اطرافش پراكنده مى‌شدند و گاهى مى‌ديدم ايستاده و از كمانش تير مى‌افكند يا سنگ پرتاب مى‌كند، تا كار به جايى رسيد كه دو طرف به پرتاب سنگ پرداختند[1].

5. پارسايى بى‌نظير

خداى متعال فرمود:

و هرگز چشمان خود را به نعمت‌هاى مادى كه به گروه‌هايى از آنان داديم، ميفكن، اين‌ها شكوفه‌هاى زندگى دنياست، تا آنان را در آن بيازماييم و روزى پروردگارت بهتر و پايدارتر است.[2]

از ابو امامه از پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم منقول است كه فرمود:

پروردگارم بر من عرضه فرمود كه سرزمين مكّه را برايم از طلا قرار دهد عرض كردم:

پروردگارا! نمى‌خواهم، بلكه علاقه‌مندم يك روز سير و روزى ديگر گرسنه باشم ...

آن‌گاه كه گرسنه شدم به درگاهت تضرع و زارى كنم و تو را ياد نمايم و آن زمان كه سير گشتم، تو را شكر و سپاس گويم.[3]

روزى پيامبر بر حصيرى خوابيده بود پس از بيدار شدن، جاى حصير بر پهلوى مباركش مانده بود، به او عرض شد: اجازه دهيد برايتان زيراندازى تهيه كنيم. حضرت فرمود:

[1] . مغازى واقدى 1/ 239- 240.

[2] . وَ لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلى‌ ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَ أَبْقى‌ طه/ 131.

[3] . سنن ترمذى 4/ 518 حديث 2377.