خداست، و اگر از زبان شيطان و هوى و هوس و ماديات سخن بگويد، بنده شيطان خواهد بود.

آرى بايد ديد گوينده رحمانى است و يا شيطانى؟ دعوت الى الله مى كند يا دعوت به ابليس؟

آنگاه حضرت فرمودند: اى پسر ابى محمود، مخالفان ما اخبارى را در فضائل ما وضع و جعل نموده اند كه از يكى از سه دسته خالى نيست:

الف: اخبار غلوآميز و افراطى؛

ب: اخبارى كه در امر ما تفريط نموده و در بيان شخصيت ما كوتاهى مى كنند؛

ج: اخبارى كه در آنها با صراحت از دشمنان ما بدگويى مى شود.

نتيجه اين مى شود كه هرگاه مردم اخبار غلو آميز درباره ما را بشنوند، شيعيان ما را تكفير مى كنند و به آنها نسبت مى دهند كه آنها سخن از ربوبيت ما مى گويند:

«وَ نَسَبُوهُمْ إِلَى الْقَوْلِ بِرُبُوبِيَّتِنَا»[1]

«فوق شأن ائمه (ع)»، و چون اخبارى كه در بيان فضائل ما مقصر هستند، آن را درباره ما مى پذيرند. «دون شأن ائمه (ع)» آنان را در حد بشرهاى معمولى پايين مى آورند و چون مثالب و بدگويى نسبت به دشمنان ما را با اساميشان بشنوند، همان را با اسامى ما درباره ما اعمال مى كنند. در حالي‌كه خداوند متعال فرموده:

«وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلى‌ رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ».[2]

[1] . محمد بن على بن بابويه( شيخ صدوق)، عيون اخبار الرضا( ع)، ج 1، ص 304.

[2] . انعام: 108.