قلبها را به سمت عواطف و اخلاق متعالى الهى فرا مى خواند و جانها را با ياد و نام خداوند روشن و نورانى مى سازد و نفس انسانى را در مسير ولايت الهى قرار مى دهد و از ولايت شيطان و نفس اماره آزاد مى سازد و جامعه بشرى را نيز در مسير كمال و حق و عدل و امن و اخلاق و اخوّت و برابرى و برادرى و مساوات هدايت مى كند.

حق در اين رابطه به مجموعه قوانين و مقررات و نواميس و دستورات الهى اطلاق مى گردد كه از طرف خداوند براى هدايت و تربيت و سعادت دين و دنيا و آخرت انسان ها آمده و منطبق با وحى و احكام نورانى خداوند مى باشد و شريعت به مفهوم وسيع كلمه را شامل مى شود و در چارچوب حقوقى به حقوق الله و حقوق انسان و حقوق انسانيت و طبيعت و حيوانات و انواع ديگر حقوق، قابل تفكيك و تقسيم است.

حقوق انسان نيز خود داراى ابعاد گسترده اعتقادى و اخلاقى، عملى و روابط انسان ها با يكديگر و رابطه حقوق با تكاليف و اخلاق و مانند آن را در بر مي‌گيرد و به صورت حقوق مدوّن و يا فقه و اخلاق و اعتقادات تنظيم شده و پاسخ‌گوى نيازهاى جامعه بشرى تا قيامت خواهد بود و خود به شاخه هاى گوناگون علوم انسانى و معارف الهى و فقه اكبر و فقه اصغر تقسيم شده است.

البته فقه در موارد لازم بايد به صورت نظم قانونى تدوين و شكل مواد قانونى و حقوقى به آن داده شود وبه رابطه فقه و نظم اعتقادى و شيوه و تفاوت دو نوع حقوق و فقه و ارتباط مبانى اعتقادى با دستورات عملى و نيز شكل قانونى توجه شود و به ارتباط وتداخل درعرصه هاى حيات اسلامى و تاثير پذيرى از يكديگر و استفاده از تجارب ديگران و تجارب در زمينه قانون‌گذارى و پاسخ‌گوئى به نياز هاى عصرى عنايت شود.