سنگينى مصائب بر قلب نازنين آن بزرگوار و شدت پريشانى آن حضرت از مشاهده ى آن صحنه هاى جان كاه و عظمت مصيبت، خود يك تراژدى غم بار و مثنوى جان كاه است.

اينكه نزديك بود روح از بدن حضرتش پرواز كند و زينب كبرى سلام الله عليها شاهد صحنه بودند و آن شرائط را مى ديدند و آنگاه فرمودند:

«مَا لِي أَرَاكَ تَجُودُ بِنَفْسِكَ يَا بَقِيَّةَ جَدِّي وَ أَبِي وَ إِخْوَتِي فَقُلْتُ وَ كَيْفَ لَا أَجْزَعُ وَ أَهْلَعُ وَ قَدْ أَرَى سَيِّدِي وَ إِخْوَتِي وَ عُمُومَتِي وَ وُلْدَ عَمِّي وَ أَهْلِي مُصْرَعِينَ بِدِمَائِهِمْ مُرَمَّلِينَ بِالْعَرَاءِ مُسَلَّبِينَ لَا يُكَفَّنُونَ وَ لَا يُوَارَوْنَ وَ لَا يُعَرِّجُ عَلَيْهِمْ أَحَدٌ وَ لَا يَقْرَبُهُمْ بَشَرٌ كَأَنَّهُمْ أَهْلُ بَيْتٍ مِنَ الدَّيْلَمِ وَ الْخَزَرِ فَقَالَتْ لَا يُجْزِعَنَّكَ مَا تَرَى فَوَ اللَّهِ إِنَّ ذَلِكَ لَعَهْدٌ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص إِلَى جَدِّكَ وَ أَبِيكَ وَ عَمِّك».[1]

چيست تو را مى بينم كه چنان بى تابى مى كنى مثل اينكه جان از بدنت پرواز كند و يا در سايه ى بى تابى تو و نگرانى من نزديك است جان از بدن من پرواز كند؛ اى يادگار جد و پدر و برادرم! من گفتم چگونه جزع و بى تابى نكنم؛ در حاليكه مى بينم پدر بزرگم و برادرانم و عموهايم و فرزندان عمويم و اهلم، همه در خون خود غوطه ورند و در خاك و خون غلطيده اند و لباس بر اندام ندارند و كفن نمى شوند و دفن نمى گردند.

سيره‌ى عملى امام (ع) در احياى واقعه عاشورا

امام (ع) با اينكه در آن زمان 23 سال بيشتر نداشت اما رسالت پي‌گيرى خط سرخ عاشورا و ابلاغ پيام حسينى را در صدر بايسته هاى خود قرار داد و از هر موقعيتى براى ابلاغ پيام حماسه حسينى دريغ نفرموده و پرچم دار تبليغ نهضت شد.

[1] . همان، ص 261.