شده و مخفى گرديده، و حصول مطالب و وصول مآرب رو به تعطيل گذارده است.

در اعصار پيشين چنانچه در تاريخ ثبت گرديده همه مردم، متديّن و متعهّد به قيود اسلامى بودند و از عالى و دانى به اين امر خطير توجّه داشته و امور وقف را مورد اهميّت بسيار قرار مى‌دادند.

بعنوان نمونه:

وقفنامه مورخ 12 شعبان سنه 1118 ه ق مى‌باشد كه از ناحيه شاه سلطان حسين صفوى تنظيم و سپس ممهور به مهر زعيم و مرجع شيعه مرحوم مير محمد باقر بن مير محمد اسماعيل ملّا باشى گرديده است.

كه هر روز اين سند تاريخى در موزه آستانه مقدسه قم تحت عنوان سند شماره 156 قديم و 1208 جديد مورد بازديد زائرين معظّم آن مرقد مطهّر قرار گرفته و مى‌گيرد.

متن قسمتى از وقفنامه و گواهى مرحوم مير محمد باقر ملّا باشى‌

وقف مخلّد لازم شرعى و حبس مؤبّد جازم ملّى فرمودند قربة الى اللّه تعالى و طلبا لمرضاته اين قرآن شريف و مصحف منيف را بر تمام شيعيان امير المؤمنين و پيروان ائمه معصومين «صلوات اللّه عليهم أجمعين».

وقفا لازما مخلّدا مؤبّدا صحيحا شرعيا إلى أن يرث اللّه الأرض و من عليها و هو خير الوارثين.

و در ضمن اين وقف صريح، شرط شرعى فرمودند كه اين قرآن‌