بخش اول: ماركسيسم و واقع‌گرايى (رئاليسم)

الف) به ادعاى ماركسيست‌ها در مسئله واقع‌گرايى دو راه وجود دارد:

ماترياليسم، ايده‌آليسم، و اعتقاد به واقعيت جهان خارج با مادّى بودن آن برابر است، همچنان‌كه اعتقاد به هستى غير مادّى در جهان با ذهنى پنداشتن جهان برابر است؛ بنابراين تنها فلسفه واقع‌گرا فلسفه ماترياليستى است.

اين ادّعا مغالطه روشنى است، زيرا اختلافى كه ميان ماترياليست‌ها و معتقدين به ماوراءالطبيعة وجود دارد در اصل واقعيت داشتن جهان هستى در خارج از ذهن نيست، بلكه هر دو گروه به واقعيت داشتن جهان خارج معتقدند، منتهى ماترياليست‌ها هستى را در خارج منحصر به ماده مى‌دانند، و معتقدين به ماوراءالطبيعة آن را منحصر به ماده ندانسته، و به غير ماده تعميم مى‌دهند.

و در مقابل اين دو گروه ايده‌آليست‌ها قرار دارند كه واقعيت جهان خارج را چه مادّى و چه غيرمادّى نفى مى‌كنند، و معتقدند جز ذهن و پندارهاى ذهنى حقيقتى وجود ندارد.