اين جهت اهميّت دارد و ارتباط مسايل با همديگر از نكات قابل توجّه مى‌باشد. رعايت اين مسئله و نيز تطبيق مسايل اصول بر فروع فقه و كاربردى كردن آن، از امتيازات و ويژگى هاى درس اصول استاد بود و شاگرد در اين درس، جايگاه استفاده از اين قواعد و تطبيق آن بر فروع را در قالب نمونه‌هاى متعدّد، تمرين و ممارست مى‌كرد.

منابع درسى مرحوم ميرزا قدس سره‌

مرحوم ميرزا قدس سره در ابواب عبادات نوعاً كتاب هايى مانند:

«مدارك»، «حدائق»، «جواهر»، «مصباح الفقيه»، «مستمسك» و «مستند» (تقريرات درس مرحوم سيد خويى رحمه الله) را مورد توجّه قرار مى‌دادند و با نظارت بر كلمات اين بزرگان، مطالب را مطرح نموده، بررسى و تحقيق مى‌كردند. البته به «تعليقه‌ى» مرحوم بروجردى رحمه الله بر «عروه» نيز توجّه خاصى داشتند و در موارد متعدّد به حواشى ايشان اشاره مى‌كردند. در غير عبادات نيز بخشى از اين كتاب ها (در صورت موجود بودن) مورد استفاده قرار مى‌گرفت و بعضى ديگر را از منابع ديگر جايگزين مى‌كردند. به طور مثال در بحث مكاسب محور كلام، بحث و مطالب مرحوم شيخ انصارى رحمه الله در مكاسب بود و به تناسب، حواشى اعلام بر مكاسب، مورد طرح و نقض قرار مى‌گرفت.