امام صادق عليه السلام فرمود: به زيارت و ديدار يكديگر برويد، با هم به سخن و مذاكره بنشينيد، و امر ما را (كنايه از امامت) زنده كنيد».

3- «

قالَ الصَّادِقُ عليه السلام لِلْفُضَيْلِ: تَجْلِسُونَ وَتُحَدِّثُونَ؟ فَقالَ: نَعَمْ، قالَ: إِنَّ تِلْكَ الَمجالِسَ احِبُّها فَاحْيُوا أَمْرَنا، فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ احْيى‌ أَمْرَنا؛[1]

امام صادق عليه السلام از فضيل پرسيد: آيا (دور هم) مى‌نشينيد و حديث و سخن مى‌گوييد؟ گفت: آرى؟ فرمود: اين گونه مجالس را دوست دارم، پس امر (امامت) ما را زنده بداريد. خداى رحمت كند كسى را كه امر و راه ما را احيا كند».

4- «

قالَ الرِّضا عليه السلام: مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً يُحْيى‌ فِيهِ أَمْرُنا لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ؛[2]

امام رضا عليه السلام فرمود: هركس در مجلسى بنشيند كه در آن، امر (ولايت و امامت) ما احيا مى‌شود، دلش در روزى كه دل‌ها مى‌ميرند، نمى‌ميرد».

خواندن زيارت شريفه عاشورا، خود به تنهايى يكى از راه‌هاى حفظ شعائر است؛ زيرا داراى الفاظ و مضامينى است، كه موجب زنده نگاه داشتن واقعه كربلا مى‌شود، و حماسه كربلا ارتباط مستقيم با دين دارد، و از جهت ديگر، حفظ دين بر همگان واجب است، و بايد در برگزارى هر آنچه كه دين را زنده نگاه مى‌دارد- از جمله احياء امر اهل بيت عليهم السلام-

[1]- وسائل الشيعه، ج 10، ص 392.

[2]- بحارالانوار، ج 44، ص 278.