6- بعضى از فرازهاى زيارت عاشورا، مدح، ستايش و سلام بر خاندان عصمت و طهارت عليهم السلام مى‌باشد، و فرازهاى ديگر آن، لعن، نفرين و بيزارى از غاصبان و ظالمين أهل بيت عليهم السلام است، كه اين زيارت شريفه، جامع اين دو امر (لعن و سلام) مى‌باشد، و هر يك از اين دو؛ يعنى سلام بر خاندان اهل بيت عليهم السلام و لعن بر دشمنانشان- بر طبق روايات وارده از معصوم عليهم السلام- مورد تأكيد امامان بوده، و براى آن اجر و پاداش فراوانى قرار داده شده است.

7- اين زيارت، احياء نام اهل بيت عليهم السلام است، چرا كه يادآور ظلم‌هايى است كه دشمنان اهل بيت عليهم السلام در حق آنان عليهم السلام روا داشتند، و برپايى هرگونه مجالس اهل بيت عليهم السلام كه يادآورى مصائب و مظلوميت آنان عليهم السلام، به خصوص سيدالشهدا عليه السلام باشد، احياى امر آنها عليهم السلام است كه ثواب فراوان دارد.

و در اين زمينه روايات متعددى وارد شده است، كه به بعضى از آنها اشاره مى‌شود:

1- «

قالَ الصَّادِقُ عليه السلام: الْحَمْدُ للَّهِ الَّذِي جَعَلَ فِي النَّاسِ مَنْ يَفِدُ الَيْنا وَيَمْدَحُنا وَيَرْثِي لَنا؛[1]

امام صادق عليه السلام فرمود: خدا را سپاس كه در ميان مردم، كسانى را قرار داد كه به سوى ما مى‌آيند، و ما را مدح و مرثيه مى‌گويند».

2- «

قالَ الصَّادِقُ عليه السلام: تَزاوَرُوا وَتَلاقَوْا وَتَذاكَرُوا وَأَحْيُوا امْرَنا؛[2]

[1]- كامل الزيارات، ص 539، ح 829؛ وسائل الشيعه، ج 14، ص 599.

[2]- بحارالانوار، ج 71، ص 352.