شرايط مالى كه آن را اجاره مى‌دهند

مسأله 2192- مالى را كه اجاره مى‌دهند چند شرط دارد:

«اول» آنكه معيّن باشد، پس اگر بگويد يكى از خانه‌هاى خود را اجاره دادم درست نيست.

«دوم» مستأجر آن را ببيند، يا كسى كه آن را اجاره مى‌دهد طورى خصوصيات آن را بگويد كه كاملا معلوم باشد.

«سوم» تحويل دادن آن ممكن باشد، پس اجاره دادن اسبى كه فرار كرده باطل است.

«چهارم» آنكه استفاده از آن مال منجر به اتلاف و از بين بردنش نشود، پس اجاره دادن نان و ميوه و خوردنيهاى ديگر صحيح نيست.

«پنجم» استفاده‌اى كه مال را براى آن، اجاره داده‌اند ممكن باشد، پس اجاره دادن زمين براى زراعت در صورتى كه آب باران كفايت آن را نكند و از آب نهر هم مشروب نشود، صحيح نيست.

«ششم» چيزى را كه اجاره مى‌دهد مال خود او باشد، و اگر مال كس ديگر را اجاره دهد، در صورتى صحيح است كه صاحبش رضايت دهد.

مسأله 2193- اجاره دادن درخت براى آنكه از ميوه‌اش استفاده كنند، در صورتى كه ميوه‌اش فعلا موجود نباشد صحيح است، و همچنين است اجاره دادن حيوان براى شيرش.

مسأله 2194- زن مى‌تواند براى آنكه از شيرش استفاده كنند اجير شود و لازم نيست از شوهر خود اجازه بگيرد، ولى اگر بواسطه شيردادن، حقّ شوهر از بين برود، بدون اجازه او نمى‌تواند اجير شود.

شرايط استفاده‌اى كه مال را براى آن اجاره مى‌دهند

مسأله 2195- استفاده‌اى كه مال را براى آن اجاره مى‌دهند چهار شرط دارد:

«اول» آنكه حلال باشد، بنابر اين اجاره دادن دكّان براى شراب فروشى، يا نگهدارى شراب و كرايه دادن حيوان براى حمل و نقل شراب باطل است.

«دوم» پول دادن براى آن استفاده در نظر مردم بيهوده نباشد. و همچنين معتبر است كه آن عمل‌