مسأله 1420- در صحّت جماعت شرط است كه بين امام و مأموم و همچنين بين مأموم و مأموم ديگر كه واسطه بين مأموم و امام است حائلى نباشد، و مراد از حائل چيزى است كه مانع از ديدن شود مانند پرده يا ديوار و امثال اينها، پس اگر در تمام احوال نماز يا بعض آن بين امام و مأموم يا بين مأموم و مأموم ديگر كه واسطه اتصال است چنين حائلى باشد، جماعت باطل خواهد شد، و زن از اين حكم مستثنى است چنانكه خواهد آمد.

مسأله 1421- اگر بواسطه درازى صف‌اول، كسانى‌كه دو طرف صف‌ايستاده‌اند امام را نبينند، مى‌توانند اقتدا كنند. و نيز اگر بواسطه درازى يكى از صفهاى ديگر كسانى كه دو طرف آن ايستاده‌اند صف جلوى خود را نبينند، مى‌توانند اقتدا نمايند.

مسأله 1422- اگر صفهاى جماعت تا در مسجد برسد، كسى كه مقابل در، پشت صف ايستاده نمازش صحيح است، و نيز نماز كسانى كه پشت‌سر او اقتدا مى‌كنند صحيح مى‌باشد، بلكه نماز كسانى كه در دو طرف ايستاده‌اند و از جهت مأموم ديگر اتصال به جماعت دارند نيز صحيح است.

مسأله 1423- كسى كه پشت ستون ايستاده، اگر از طرف راست يا چپ به واسطه مأموم ديگر به امام متصل نباشد، نمى‌تواند اقتدا كند.

مسأله 1424- جاى ايستادن امام بايد از جاى مأموم به اندازه يك وجب متعارف بلندتر نباشد، و اگر كمتر از يك وجب باشد اشكال ندارد، و نيز اگر زمين سراشيب باشد و امام در طرفى كه بلندتر است بايستد در صورتى كه سراشيبى آن زياد نباشد و طورى باشد كه به آن، زمين مسطّح بگويند مانعى ندارد.

مسأله 1425- اگر جاى مأموم بلندتر از جاى امام باشد، اشكال ندارد، ولى اگر به قدرى بلندتر باشد كه نگويند اجتماع كرده‌اند، جماعت صحيح نيست.

مسأله 1426- اگر بين كسانى كه در يك صف ايستاده‌اند يك نفر كه نمازش باطل است فاصله شود، مى‌توانند اقتدا كنند، و امّا اگر چند نفر كه نمازشان باطل است فاصله شوند يا از جهت ديگر فاصله زيادى باشد، نمى‌توانند اقتدا كنند.

مسأله 1427- بعد از تكبير امام اگر صف جلو آماده نماز، و تكبير گفتن آنان نزديك باشد، كسى كه در صف بعد ايستاده، مى‌تواند تكبير بگويد، ولى احتياط مستحب آن است كه صبر كند تا