مسأله 1380- اگر بعد از وقت نماز بفهمد نمازى را كه خوانده باطل بوده، بايد قضاى آن را بخواند.

مسأله 1381- كسى كه نماز قضا دارد، بايد در خواندن آن كوتاهى نكند ولى واجب نيست فوراً آن را بجاآورد.

مسأله 1382- كسى كه نماز قضا دارد، مى‌تواند نماز مستحبّى بخواند.

مسأله 1383- اگر انسان احتمال دهد كه نماز قضائى دارد يا نمازهائى را كه خوانده صحيح نبوده، مستحب است احتياطاً قضاى آنها را بجاآورد.

مسأله 1384- در قضاى نمازهاى يوميّه ترتيب لازم نيست- مگر در نمازهائى كه در اداى آنها ترتيب هست مثل نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشا از يك روز- اگرچه بهتر مراعات ترتيب است.

مسأله 1385- اگر بخواهد قضاى چند نماز غير يوميّه مانند نماز آيات را بخواند، يا مثلا بخواهد قضاى يك نماز يوميّه و چند نماز غير يوميّه را بخواند، لازم نيست آنها را به ترتيب بجاآورد.

مسأله 1386- اگر ترتيب نمازهائى را كه نخوانده فراموش كند، بهتر آن است كه طورى آنها را بخواند كه يقين كند به ترتيبى كه قضا شده بجاآورده، است مثلا اگر قضاى يك نماز ظهر و يك نماز مغرب بر او واجب است و نمى‌داند كدام اول قضا شده، اول يك نماز مغرب و بعد از آن يك نماز ظهر و دوباره نماز مغرب را بخواند، يا اول يك نماز ظهر و بعد از آن يك نماز مغرب و دوباره نماز ظهر را بخواند، تا يقين كند هر كدام را كه اول قضا شده اول خوانده است.

مسأله 1387- اگر نماز ظهر يك روز و نماز عصر روز ديگر يا دو نماز ظهر يا دو نماز عصر از او قضا شده و نمى‌داند كدام اول قضا شده است، چنانچه دو نماز چهار ركعتى بخواند به نيّت اينكه اولى قضاى نماز روز اول و دومى قضاى نماز روز دوم باشد، در حاصل شدن ترتيب كافى است.

مسأله 1388- اگر يك نماز ظهر و يك نماز عشا يا يك نماز عصر و يك نماز عشا از او قضا شود و نداند كدام اول قضا شده است، بهتر آن است كه طورى آنها را بخواند كه يقين كند به ترتيب بجاآورده است، مثلا اگر يك نماز ظهر و يك نماز عشا از او قضا شده و اولى آنها را نمى‌داند، اول يك نماز ظهر، بعد از آن يك نماز عشا، دوباره يك نماز ظهر بخواند، يا اول يك نماز عشا، بعد يك نماز ظهر، دوباره يك نماز عشا بخواند.