مسأله 633- اگر بچّه در شكم مادر بميرد و ماندنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد، بايد به آسان‌ترين راه او را بيرون آورند، و چنانچه ناچار شوند كه او را قطعه قطعه كنند اشكال ندارد، ولى بايد بوسيله شوهرش اگر اهل فن است، يا زنى كه اهل فن باشد، او را بيرون بياورند، و اگر ممكن نيست، مرد محرمى كه اهل فن باشد، و اگر آن هم ممكن نشود، مرد نامحرمى كه اهل فن باشد بچّه را بيرون بياورد، و در صورتى كه آن هم پيدا نشود كسى كه اهل فن نباشد مى‌تواند بچّه را بيرون آورد.

مسأله 634- هرگاه مادر بميرد و بچّه در شكمش زنده باشد اگرچه اميد زنده ماندن طفل را نداشته باشند بايد بوسيله كسانى كه در مسأله پيش گفته شد، پهلوى چپ او را بشكافند و بچّه را بيرون آورند و دوباره بدوزند.

مستحبّات دفن‌

مسأله 635- مستحب است قبر را به اندازه قد انسان متوسط، گود كنند و ميّت را در نزديكترين قبرستان دفن نمايند، مگر آنكه قبرستان دورتر، از جهتى بهتر باشد، مثل آنكه مردمان خوب در آنجا دفن شده باشند، يا مردم براى فاتحه اهل قبور بيشتر به آنجا بروند، و نيز مستحب است جنازه را در چند ذرعى قبر، زمين بگذارند و سه مرتبه كم كم نزديك ببرند ودر هر مرتبه زمين بگذارند و بردارند و در نوبت چهارم وارد قبر كنند، واگر ميّت مرد است در دفعه سوم طورى زمين بگذارند كه سر او طرف پائين قبر باشد و در دفعه چهارم از طرف سر وارد قبر نمايند، واگر زن است در دفعه سوم طرف قبله قبر بگذارند و به پهنا وارد قبر كنند و در موقع وارد كردن پارچه‌اى روى قبر بگيرند. و نيز مستحب است جنازه را به آرامى از تابوت بگيرند و وارد قبر كنند و دعاهائى كه دستور داده شده، پيش از دفن و موقع دفن بخوانند، و بعد از آنكه ميّت را در لحد گذاشتند گره‌هاى كفن را باز كنند و صورت ميّت را روى خاك بگذارند و بالشى از خاك زير سر او بسازند و پشت ميّت خشت خام يا كلوخى بگذارند كه ميّت به پشت نگردد، و پيش از آنكه لحد را پوشانند، دست راست را به شانه راست ميّت بزنند و دست چپ را به قوّت بر شانه چپ ميّت بگذارند و دهان را نزديك گوش او ببرند و به شدّت حركتش دهند و سه مرتبه بگويند «اسْمَعْ افْهَمْ يا فلان ابن فلان» و