مسأله 155- اگر ظالمى يا دشمنى بعد از احرام، از ادامه انجام اعمال حج اجير جلوگيرى كند و يا اينكه اجير بعلت بيمارى، نتواند اعمال حج را انجام دهد، حكمش، حكم مصدود و محصور است- كه بعدا بيان خواهد شد- البته در اين صورت اگر اجاره مقيّد به آن سال بالخصوص باشد، فسخ مى‌گردد و اگر مقيّد نباشد، حج در ذمّه‌اش باقى است و بايد در سال‌هاى آينده آن را بجاى آورد.

مسأله 156- اگر نايب عمدا و با التفات به حكم شرعى و يا از روى اضطرار محرمات احرام را مرتكب شود، كفّاره آن بر گردن خودش مى‌باشد نه منوب عنه، چه حج نيابتى اجاره‌اى بوده و چه تبرّعى باشد.

مسأله 157- اگر مال الاجاره كفاف هزينه‌هاى حج را ننمايد، واجب نيست مستأجر آن را جبران كند، همچنانكه اگر مال الاجاره بيش از هزينه حج باشد، حق ندارد از اجير زيادى آن را مطالبه نمايد.

مسأله 158- اگر ميت وصيت كند كه مبلّغ مشخّصى براى حج وى در سال‌هاى مختلف صرف شود و براى هر سال مقدارى را معين كرده باشد، ولى مقدار مذكور براى هر سال كفايت نكند، بعيد نيست وصى، بتواند سهم دو سال و يا بيشتر را در يك سال براى حج وى صرف نمايد.

مسأله 159- اگر اجير با همسر خود قبل از وقوف در مشعر الحرام نزديكى كند، لازم است سال بعد نيز به حج برود، و يك شتر به عنوان كفّاره بدهد و حج فعلى را به اتمام برساند كه در اين صورت، ذمه ميت فارغ مى‌شود و اجير، اجرت را مستحق مى‌گردد؛ و امّا حج سال آينده‌