بوده و حج بر او واجب است. همچنين اگر لوازم متعارف زندگى، بيشتر از نياز انسان باشد و آن زيادى كفاف هزينه‌هاى حج را مى‌نمايد، واجب است اضافى را بفروشد و يا آنها را به لوازم ارزانتر تبديل نمايد و قيمت اضافى را در راه حج مصرف كند.

مسأله 23- با سهم امام عليه السلام استطاعت حاصل نمى‌شود و امّا با سهم سادات، با ملاحظه دو امر استطاعت محقق مى‌گردد.

اول- مقدار سهم ساداتى كه شخص قبض مى‌نمايد براى هزينه حج كفايت نمايد.

دوم- مطمئن باشد اگر اين مال را در راه حج صرف كند، پس از بازگشت در مضيقه مالى و عسر و حرج نمى‌افتد؛ در مورد زكات نيز مانند سهم سادات بايد عمل نمود.

مسأله 24- اگر مالك به اندازه هزينه حج از سهم سادات و يا زكات به شخصى بپردازد، در اين صورت حق ندارد بر او شرط كند كه به حج برود.

مسأله 25- كسى كه داراى امكانات مالى و مستطيع است، اگر با سختى و تنگدستى و با اموال غصبى حج نمايد، كفايت مى‌كند به شرط اينكه پول قربانى او غصبى نباشد؛ مانند اينكه آن را با مال شخصى و يا با پول كلى در ذمّه خريدارى نمايد.

مسأله 26- با مالى كه ملكيتش متزلزل است استطاعت حاصل مى‌شود، بلكه حتى با اباحه تصرف- بدون ملكيت- استطاعت تحقق مى‌يابد.

مسأله 27- اگر شخصى مالى را به دست آورد كه كفاف هزينه‌هاى‌