حقيقت و طبيعت چيز پاكى در آيد- پاك مى‌گردد، پس اگر مثلًا چوب متنجّس به خاكستر و بول به بخار و غائط به خاك، و سگ در نمك‌زار به نمك، و نطفه به حيوان تبديل گردند پاك مى‌شوند.

121- اگر از گِل متنجّس كوزه و ظروف سفالى و آجر درست كنند پاك نمى‌شود؛ امّا ذغالى كه از چوب متنجّس درست شده است، چنانچه هيچ يك از خواص چوب در آن نباشد پاك است.

مطهِّر پنجم- انقلاب:

122- اگر در شراب يا هر مست كننده ديگرى كه در اصل روان است انقلاب حاصل شود- مثلًا شراب خود بخود يا به سبب ريختن چيز ديگرى در آن به سركه تبديل شود- پاك مى‌گردد.

كم شدن دو سوم آب انگور:

123- كم شدن دو سوم آب انگور- ذهاب ثلثين- دو صورت دارد:

اول: كم شدن به سبب جوش آمدن، چه با آتش يا آفتاب، كه در اين فرض پاك است، ولى خوردن آن قبل از ذهاب ثلثين يا تبديل شدن به سركه حرام است؛ و اگر خودبخود جوش آيد، در اين صورت نيز پاك است ولى بنابر احتياط لازم خوردنش قبل از تبديل شدن به سركه حرام است.

دوم: كم شدن بدون جوش آمدن، پس اگر دو قسمت از آب انگور بدون جوش آمدن كم شود- مثلًا در هواى آزاد تبخير گردد- چنانچه باقيمانده آن جوش بيايد خوردن آن حرام است.

124- اگر يك دانه انگور در آب يا غذائى كه به وسيله آتش مى‌جوشد بيفتد و بجوشد، احتياط واجب آن است كه از خوردن آن آب يا غذا اجتناب شود.

125- آب انگورى كه معلوم نيست جوش آمده يا نه، خوردن آن حلال مى‌باشد؛ ولى اگر جوش بيايد تا انسان يقين نكند كه دو سوم آن كم شده است، خوردنش حلال نمى‌باشد.

126- اگر در يك خوشه غوره مثلًا يك يا چند دانه انگور باشد، چنانچه آبى كه از آن خوشه گرفته شده به جوش آيد، در صورتى كه عرفاً به آن آبغوره بگويند و اثرى از شيرينى انگور در آن نباشد خوردنش حلال است.

127- چيزى كه معلوم نيست غوره است يا انگور، اگر به جوش آيد خوردن آن حرام نيست.

مطهِّر ششم- انتقال:

128- انتقال آن است كه خون بدن انسان يا خون حيوانى كه خون جهنده دارد- يعنى وقتى رگش‌