را ببرند خون از آن جستن مى‌كند- به بدن حيوانى كه خون جهنده ندارد منتقل گردد و خون آن حيوان حساب شود، كه در اين صورت آن خون بر اثر انتقال پاك مى‌گردد، و در حكم خون است سائر نجاسات و متنجّسات.

129- خونى كه زالو از بدن انسان يا حيوان خون جهنده‌دار مى‌مكد نجس مى‌باشد، چون عرفاً به آن خون زالو گفته نمى‌شود.

130- اگر كسى پشه‌اى را كه بر بدنش نشسته است، بكشد، و نداند خونى كه از پشه بيرون آمده از او مكيده يا از خود پشه مى‌باشد، آن خون پاك است، و همچنين است اگر بداند كه خون را از او مكيده، ولى جزء بدن پشه حساب شود؛ امّا اگر فاصله بين مكيدن خون و كشتن پشه به قدرى كم باشد كه عرفاً بگويند خون انسان است، يا معلوم نباشد كه خون پشه است يا خون انسان، آن خون نجس مى‌باشد.

مطهِّر هفتم- اسلام:

131- اگر كافر شهادتين «أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ» را به هر زبانى بگويد مسلمان مى‌شود، و بدن او پاك مى‌گردد.

132- اگر كافرى شهادتين را بگويد، و انسان نداند كه قلباً مسلمان شده يا نه، آن كافر پاك مى‌باشد؛ ولى اگر انسان بداند كه قلباً مسلمان نشده، چنانچه آن كافر به موازين اسلام هم عمل نكند نجس مى‌باشد.

مطهِّر هشتم- تبعيّت:

133- تبعيّت يعنى چيز نجسى به واسطه پاك شدن چيز نجس ديگر پاك شود.

134- اسلام بدن كافر را پاك مى‌كند، و متنجّساتى هم كه عرفاً تابع بدن او مى‌باشند- مانند آب دهان و آب بينى و عرق او- به متابعت پاك مى‌شوند؛ ولى اگر موقع مسلمان شدن عين نجاست بر بدن او باشد، بايد آن را برطرف كند، و جاى آن را آب بكشد.

135- شرابى كه به سبب انقلاب سركه شده، پاك مى‌باشد، و ظرف آن هم تا جايى كه شراب موقع جوش آمدن به آنجا رسيده است به متابعت پاك مى‌گردد، ونيز دستمال و چيزى هم كه معمولًا روى ظرف آن مى‌بندند اگر به سبب رطوبت آن نجس شده باشد پاك مى‌گردد؛ ولى اگر