از دستم رفته بود؛ كمى مكث كردم، سپس به ايشان گفتم شما امام زمان هستيد؟ اصلًا من گمان نمى‌كنم كه شما سيد باشيد. با اين قساوت قلب كه شما داريد، اصلا فكر مى‌كنم كه شما سيد هم نيستيد. چه حرف‌هاى مى‌زنيد! من بروم پسرم را بكشم؟ هرگز پسرم را نمى‌كشم. وقتى اين حرف را به امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف گفتم، از خواب بيدار شدم، فهميدم كه امتحان شدم و شما راست مى‌گوييد. حقيقت همان است كه شما براى ما گفتيد. ما بايد براى ظهور آن‌حضرت عجل الله تعالى فرجه الشريف خود را آماده كنيم، سپس از خدا بخواهيم كه ظهور ايشان را نزديك كند. من بعد از ديدن خواب خود دانستم كه در حكومت مهدى موعود، ارتباط مطرح نيست، پارتى بازى مطرح نيست، دروغ مطرح نيست. هيچ چيز به‌درد نمى‌خورد و امام عليه السلام نيز بر اساس حكم واقعى عمل مى‌كند. مرا در مرحله امتحان قرار داد؛ ولى من لياقت خادمى ايشان را نداشتم، بجاى اطاعت از دستور آن‌حضرت عليه السلام حرف‌هاى تند و تيزى را به امام خود گفتم.

لياقت و شايستگى افراد

واقعا همين طور است، بايد انسان لياقت پيدا كند. اين‌جا دوره تكامل است، انسان بايد خود را در همين عالم قبل از ظهور تكميل كند و فرهنگ دينى را درست ياد بگيرد. دين همان دين پيغمبر بزرگوار اسلام صلى الله عليه وآله وسلم است كه در زمان جاهليت عرب در مكه معظمه براى مسلمانان نازل شد؛ مهدى‌