مى‌گويند: فرانسسك ويندرال نماينده اتحاديه اروپا به من (خليل‌زاد) گفت: پسوندهايى كه پهلوى كلمات حقوق بشر مانند دموكراسى قرار مى‌گيرند همه تدبير آية اللّه محسنى است؛ زيرا ايشان در بين نمايندگان «لوى جرگه» نفوذ دارد ...

رسميت بخشيدن به مذهب جعفرى‌

موضوع رسمى شدن مذهب جعفرى و دستيابى به حقوق سياسى از اصلى‌ترين خواست شيعيان افغانستان به شمار مى‌رفت. در زمان حكومت طالبان، آية اللّه محسنى در حاشيه درس اخلاقشان در مشهد مقدس، درحالى‌كه اشكشان بر گونه‌هايشان جارى بود، مى‌فرمودند: يكى از بزرگ‌ترين آرزوهاى من رسميّت مذهب جعفرى است، تا ما بتوانيم، در دولت و مجلس ملى و ديگر مراكز دولتى «قال الصادق» و «قال الباقر» بگوييم.

سال‌هاى 1381 و 1382 از حساس‌ترين و سرنوشت‌سازترين سال‌ها براى افغانستان، به خصوص مردم افغانستان بود؛ زيرا در همين سال‌ها قانون اساسى جديد افغانستان كه نقشه راه كشور است، تدوين شد. آية اللّه محسنى با درك اهميت و حساسيت آن، در همه جلسات «لوى جرگه» شركت كردند و حتى خودشان رياست يكى از كمسيون‌هاى آن را برعهده گرفتند و تلاش‌هاى خستگى‌ناپذيرى براى رسميت مذهب جعفرى به كار بستند. به دليل همين تلاش‌ها بود كه رسميت مذهب جعفرى به تحقق پيوست. خود معظم له در اين خصوص مى‌گويد:

من پس از سال 1358 و تشكيل حركت اسلامى، در مرام‌نامه آن رسميت مذهب جعفرى را ذكر كردم و نزديك ربع قرن (25 سال) در تأليفات، مقاله‌ها، اطلاعيه‌ها، مصاحبه‌ها و سخنرانى‌ها آن را به طور جدى پيگيرى نموده‌ام و پس از تشكيل‌