مخالفت با هوى و هوس خود نمى‌كند، ترويج قوانين اخلاقى دردى را دوا نمى‌تواند زيرا تجربه ثابت كرده است كه التزام بمكارم اخلاقى بدون ضامن اجرائى تقريبا نود درصد خيال و محالست. وحتى در خيلى از موارد از فهميدن برنامه معقول توزيع و مصرف، ناتوان است و لذا بايد بخداوند عرض كرد.

خداوند نيز لطيف و مهربان است، لطف او شامل حال ما شده و در امر توزيع و مصرف چه از نظر برنامه‌ريزى حقوقى معقول و چه از نظر تربيت اخلاقى مداخله نموده و قوانينى را تشريع و وضع فرموده است و لذا بايد براى طرد ظلم و تحصيل عدل بدين پناه برد و براى سعادت فردى و عدالت اجتماعى بآن ملتزم شده و راه ديگرى ندارد.

2- منابع ادراك و علم ما:

ارتباط انسان با طبيعت بوسيله فكر و ادراك اوست اگر خداوند اين ادراك را باو نميداد ارتباطش از جهان بريده ميشد و بدين‌ترتيب زندگى او از بين ميرفت.