محمد
باقر پدر جعفر صادق در درس خود گفت: «به كمك علم به وسيله آب- كه خاموش كننده آتش
است- مىتوان آتش افروخت.» بعد از قرن هجدهم محقق شد كه مىشود با آب آتش افروخت،
آن هم آتشى گرم تر از آتشى كه با چوب يا ذغال افروخته شود؛ زيرا حرارت سوختن
هيدروژن كه يكى از دو جزء آب مىباشد با اكسيژن به 6664 درجه مىرسد، و عمل
سوزانيدن هيدروژن به وسيله اكسيژن را «اكسيد روژن» مى نامند، و در صنعت براى جوش
دادن فلزات و يا براى شكافتن قطعات فلز خيلى مورد استفاده قرار مى گيرد.[2]
5) عصر تجدد علمى را كى به وجود آورد؟ و حركت وضعى زمين
جعفر
صادق در مورد نجوم نظريه هايى را ايراد كرد كه بايد گفت كه اگر او پيشواى تجدد در
تمام علوم نباشد، در نجوم پيشواى تجدد است؛ منظور مان از تجدد، عصر جديد مىباشد
كه مبداء درخشندگى علم در اروپا است، كه آغاز آن را از سقوط قسطنطنيه به دست سلطان
محمد فاتح محسوب مىكنند.[3]
بايد
تصديق كرد كه دنياى اسلام براى تجدد علمى خيلى بيش از اروپا آمادگى داشته است، و
سعه صدر اسلام حقايق علمى را مى پذيرفته، در صورتى كه اروپا حتى در قرن هفدهم
ميلادى قدرت شنيدن حقايق علمى، خصوصا حقايق نجومى را نداشته و حقايق نجومى مخالف
سنت را ارتداد (از دين مسيحيت) مىدانسته و گوينده آن به احتمال زياد دچار خطر
مىشد، يا به زندان