مى‌رفت و يا به قتل مى‌رسيد.[1]

به احتمال نزديك به يقين گاليله ايتاليايى منجم و رياضى دان معروف كه به وسيله دوربين خود حركت انتقالى زمين به دور خورشيد را كشف كرد، از حركت زمين به دور خودش (حركت وضعى) اطلاعى نداشت،[2] حتى در سال هاى اول فضا نوردى فضا نوردان نمى‌دانستند (توانستند) گردش زمين را به چشم خود ببينند، چون پايگاه ثابتى نداشتند و در سفينه هاى بودند كه هر يكى از آنها در نود دقيقه يا قدرى بيشتر اطراف زمين مى گرديدند و با اين سرعت، حركت وضعى زمين قابل ديدن نبود.

ولى هنگامى‌كه دركره ماه قرار گرفتند و دوربين هاى خود را به سوى زمين گرفتند، حركتى وضعى زمين محسوس شد.[3]

بلى نه تنها گاليله بلكه تيخو براهه كه در اولين سال قرن هفدهم چشم از دنيا بست و كپرنيك لهستانى و كپلر آلمانى هم به حركت وضعى زمين پى نبردند.

ولى جعفر صادق دوزاده قرن قبل در مدينه توانست كه پى ببرد زمين به دور خود مى چرخد و در نتيجه روز و شب به وجود مى‌آيد.

آيا او از اين قوانين مكانيك نجومى اطلاع داشت و مى‌دانست كه اثر نيروى جاذبه كه بدو شكل- يكى به شكل نيروى فرار از مركز و ديگرى به شكل جذب به سوى مركز- بروز مى‌كند، سبب مى گردد كه اجرام آسمانى به دور خود بگردند؟ چون بعيد است كه آن مرد بدون پى بردن به اين دو شكل، توانسته باشد به حقيقت گردش زمين در اطراف خود پى ببرد.

[1] - ص 92.

[2] - حتى پس از مرگ او در نوشته هايش اثرى از حركت وضعى زمين ديده نشده است.( ص 101).

[3] - صص 99 و 100.