در روز بدر همه شنيدند كه ندايى در آسمان مى گفت: لافتى الّا على، لا سيف الّا ذوالفقار/ جوانمردى نيست مگر على و شمشيرى نيست جز ذوالفقار. در روز بدر اين نداى آسمانى بود كه شنيده شد و اين جمله در تاريخ جاودانه ماند.

زرهى كه على در ميدان جنگ مى بست تنها از جلو بدن بود و هيچ گاه زره به پشت خود نبست، چون هرگز على به دشمن پشت نمى كرد تا محتاج به زره باشد.

انفاق وايثارعلى (ع)

سوره «هل أتى» در شأن اهل بيت (عليهم السلام) نازل شده است. امام حسين (ع) مريض شده بود، على، فاطمه، امام حسن، خود امام حسين (عليهم السلام) و فضه نذر كردند كه اگر خدا حسين را شفا بدهد؛ سه روز، روزه بگيرند، امام حسين شفا يافت و آنان طبق نذرشان سه روز روزه گرفتند، براى افطار خود هر نفر فقط يك قرص نان- كه فاطمه (س) (يا فضه) با دستهاى خود گندم يا جو را آسياب و خمير كرده و پخته بود- آماده نمودند، هر سه شب موقع افطار سائلى به در خانه على و فاطمه آمد و از آنان كمك‌