فصل پنجم: آثار بر پا كردن نماز

5/ 1: از ميان رفتن بدى‌ها

قرآن‌

و در دو طرف روز و نخستين ساعات شب، نماز بر پا دار. همانا خوبى‌ها، بدى‌ها را از ميان مى‌برند. اين، پندى براى پند گيرندگان است.[1]

حديث‌

78. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:

نمازها، كفّاره چيزهايى (گناهانى) اند كه در ميان آنهاست.

چون خداوند عز و جل فرموده است: همانا خوبى‌ها، بدى‌ها را از ميان مى‌برند[2].[3]

79. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:

همانا مسلمان نماز مى‌گزارد، در حالى كه خطاهايش بر

[1]. سوره هود، آيه 114: وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ ذلِكَ ذِكْرى‌ لِلذَّاكِرِينَ‌.

[2]. در دعائم الإسلام چنين آمده است:« پوشاننده چيزهايى است كه در ميان آنهاست، تا آن گاه كه از گناهان بزرگ، دورى گزيند ...».

[3]. الصَّلَواتُ كَفّاراتٌ لِما بَينَهُنَّ؛ لِأَنَّ اللَّهَ عز و جل قالَ: إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ‌( المعجم الكبير: ج 3 ص 298 ح 3460، مسند الشاميين: ج 2 ص 450 ح 1682).