5/ 2- 4: نداشتن اختلاف‌

قرآن‌

«آيا در [معانى‌] قرآن نمى‌انديشند؟ اگر از جانب غيرِ خدا بود، قطعاً در آن، اختلافِ بسيار مى‌يافتند».

حديث‌

306. امام على عليه السلام: خداوند سبحان مى‌فرمايد: «ما هيچ چيزى را در كتاب (لوح محفوظ)، فروگذار نكرده‌ايم» و در آن، همه چيز بيان شده است، و فرموده كه بخشى از كتاب [خدا]، بخشى ديگرش را تصديق مى‌كند، و در آن، هيچ اختلافى نيست. خداوند مى‌فرمايد: «اگر از نزد غير خدا بود، هر آينه، در آن، اختلافِ بسيار مى‌يافتند». قرآن، ظاهرش زيباست و باطنش، ژرف. شگفتى‌هايش، پايان نمى‌پذيرد و غرايبش، به سر نمى‌آيد و تاريكى‌ها، جز با آن برطرف نمى‌گردد.

5/ 2- 5: پاسخ مواردى كه به نظر، مختلف مى‌رسند

307. التوحيد- به نقل از محمّد بن حسن بن عبد العزيز احدَب-: در كتاب پدرم [حسن‌]، به خطّ او، چنين يافتم: طلحة بن يزيد، از عبيد اللَّه بن عبيد، از ابو مَعَمَر سَعدانى برايمان حديث كرد كه: مردى نزد امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام آمد و گفت: اى امير مؤمنان! من در كتاب آسمانى خدا، شك كرده‌ام.

امام عليه السلام به او فرمود: «... چگونه در كتاب آسمانى خدا، شك كرده‌اى؟!».

گفت: وقتى مى‌بينم كه بخشى از آن، بخشى ديگر را تكذيب [و نفى‌] مى‌كند،[1] چگونه در آن، شك نكنم؟!

[1]. يعنى: آياتى از قرآن، با آياتى ديگر از آن، در تعارض اند و يكديگر را نفى مى‌كنند.