نگرانى، ممكن است برخى افراد به سمت الگوهاى نادرست گرايش پيدا كنند و براى كاستن از آن، از مواد مخدّر استفاده نمايند. اين، به جهت ناتوانى در مقابله منطقى با اين وضعيت است. از اين رو، براى كاستن از احتمال گرايش به اعتياد، بايد روش مقابله صحيح با اين مسئله را آموخت.

رضايت به روزى، عامل كاهش گرايش به اعتياد

از مسائل مهم روزى، آن است كه پس از تلاش كردن و محقّق شدن روزى مقدّر، انسان چه احساسى بايد نسبت به آن داشته باشد؟ گاه انسان ممكن است نسبت به روزى كسب نشده، احساس نادرستى داشته باشد كه موجب نارضايتى مى‌شود و گاه ممكن است نسبت به روزى به دست آمده، احساس نادرستى داشته باشد كه اين نيز موجب نارضايتى مى‌گردد. بايد احساسِ خود را نسبت به روزى كسب شده، تنظيم نمود. كسانى كه از اين توانمندى برخوردار نباشند، نمى‌توانند اضطراب و ترس از روزى را از خود دور سازند و در نتيجه، براى حلّ آن به اعتياد روى مى‌آورند. صِرف كسب روزى، كافى نيست؛ احساسى كه ما از روزى به دست آمده داريم، نقش مهمّى دارد. بنا بر اين بايد احساس خود را به درستى تنظيم نماييم تا موجب رضامندى گردد.

اين، يك اصل است كه روزى انسان را خداوند تعيين كرده است و هيچ كس نمى‌تواند مانع آن شود. پيامبر (ص) در باره حقيقت ياد شده، اين گونه اطمينان مى‌دهد كه:

لَو أنَّ جَميعَ الخَلائِقِ اجتَمَعوا عَلي أن يَصرِفوا عَنكَ شَيئاً قَد قُدِّرَ لَكَ لَم يَستَطيعوا ولَو أنَّ جَميعَ الخَلائِقِ اجتَمَعوا عَلي أن يَصرِفوا إلَيكَ شَيئاً لَم يُقَدَّر لَكَ لَم يَستَطيعوا.[1]

اگر همه آفرينش جمع گردند تا چيزى را كه براى تو مقدّر شده، از تو برگردانند، نمى‌توانند و اگر همه آفرينش تا چيزى را كه براى تو مقدّر نشده، به تو بدهند، [باز هم‌] نمى‌توانند.

همان‌گونه كه روشن است، اين، از آثار شناخت به واقعيت‌هاست. امام على (ع) از

[1]. الأمالى، طوسى، ص 675، ح 1424.