دوم. شيوه‌هاى غيرمستقيم‌

منظور از شيوه‌هاى غيرمستقيم تربيت جنسى كودكان، امور شناختى، عاطفى و عملكردى‌اى است كه والدين در ارتباط با فرزندشان انجام مى‌دهند. اين شيوه‌ها مستقيما مربوط به تربيت جنسى آنها نيست؛ ولى باواسطه، در تربيت جنسى مطلوب فرزندانشان اثر مى‌گذارد. اكنون به بررسى تعدادى از اين شيوه‌ها مى‌پردازيم:

الف- تأمين نياز روانى- عاطفى‌

كودكان با نيازهاى عاطفى- روانى فراوانى به دنيا مى‌آيند كه ارضاى آنها زمينه تربيت صحيح جنسى را فراهم مى‌سازد و عدم ارضاى آنها آثار نامناسب روانى فراوانى داشته و از جمله، انحرافات جنسى را سبب مى‌شود.

گرچه همه نيازهاى روانى- عاطفى، مستقيما يا غيرمستقيم، بر تربيت جنسى كودك تأثير مى‌گذارند، ولى در اين‌جا نيازهايى را كه بيشتر از بقيه، بر تربيت جنسى تأثير دارند، ذكر مى‌كنيم:

1. محبّت كردن‌

در دين اسلام، «محبّت»، جايگاه ويژه‌اى دارد، تاحدى كه مهرورزى به ديگران، از برترين شعبه‌هاى ايمان دانسته شده است. امام باقر عليه السّلام به نقل از پيامبر صلّى اللّه عليه و اله مى‌فرمايد:

ودّ المؤمن للمؤمن فى اللّه من أعظم شعب الإيمان. ألا و من أحبّ فى اللّه و أبغض فى اللّه و أعطى فى اللّه و منع في اللّه فهو من أصفياء اللّه.[1]

علاقه مؤمن به مؤمن، از مهم‌ترين شاخه‌هاى ايمان است. همانا هركسى كه به خاطر خداوند، كسى را دوست داشته باشد و به خاطر خدا از كسى روى‌گردان باشد و در راه خدا بخشش كند و به خاطر خدا منع كند، او از برگزيدگان خداست.

[1]. الكافى، ج 2، ص 125؛ وسائل الشيعة، ج 16، ص 166.