در خصوص دختران نوجوان كه از پسران همسال خود، حدود دو سال، زودتر بالغ مى‌شوند، پرورش فروتنى و لياقت و سختگيرى عميق نسبت به خود و جنس مخالف، خيلى مهم است. چون در بيشتر دختران نوجوان، نشانه‌هاى تنبلى ديده مى‌شود، انرژى و فعاليت مخصوص دوره كلاس‌هاى پايين‌تر نقصان مى‌يابد و تفكّر، طنّازى و جذّابيت و توجّه به خود در آنها تغيير مى‌كند، بدين جهت، جلب دختران نوجوان به كارهاى خانگى و آموختن ملاحت و مهارت و خانه‌دارى، خيلى مهم است.

در تعديل حالت‌هاى روانى دختران، والدين بايد مواظب باشند كه دختر، چه‌طور لباس مى‌پوشد، چگونه صحبت مى‌كند، چه‌طور مى‌نشيند و چگونه با دوستانش رفت و آمد دارد. آيا خيلى ساده، رابطه دوستى برقرار مى‌كند و سپس دوستى خود را قطع مى‌كند و يا خيلى با دقت و احتياط رفتار مى‌كند، به‌طورى كه درس و مشق را فراموش مى‌كند و خود را مى‌آرايد، به اميد اين‌كه با كسى ملاقات كند. والدين، با كمك به نوجوان خود در برنامه‌ريزى صحيح و راهنمايى به‌سوى رفتارهاى متعادل، بايد او را از رفتارها و موضع‌گيرى‌هاى افراطى و تفريطى، بازدارند.

همچنين از آن‌جا كه در نوجوانى، اوّلين نشانه‌هاى بلوغ (يعنى قاعدگى) آغاز مى‌گردد، مهم است كه دختر را آماده رعايت بهداشت خويشتن نمايند و براى او توضيح دهند كه همان‌گونه كه به آراستگى خود اهميت مى‌دهد، به همان صورت، به پاكيزگى جسم و نظم و ترتيب نيز اهميت بدهد. نيز بايد دختر را از خشونت و تندى با نزديكان، برحذر داشت. بايد به او فهماند كه زيبايى واقعى زن، در ملاحت او نهفته است و اين ملاحت، حاكى از هماهنگى ويژگى‌هاى ظاهرى و باطنى اوست.

همچنين بايد به دختران آموخت كه خود را از شايعه‌پردازى، بلندپردازى و دروغگويى، دور نگه دارند. بايد به آنان گوشزد كرد كه اگر امروز سعى كنند تا انسان شايسته‌اى باشند، تمام خوبى‌هاى آينده، در انتظار آنهاست.