2. الدرر النجفية، مشتمل بر 62 دُرّه كه بيشتر آنها مربوط به فقه است.[1] محدّث بحرانى در اين كتاب بر اين باور است كه هرگاه دليل عقلى با دليل نقلى مخالفت كند، دليل نقلى مقدّم بر دليل عقلى است.[2]

3. لؤلؤة البحرين، اجازه كبيره‌اى است كه آن را به درخواست دو برادرزاده‌اش نگاشته و شرح‌حال خود و مشايخ اجازه خود و ديگر مشايخ را تا زمان صدوقين و كلينى، در آن آورده است.[3]

4. سلاسل الحديد فى تقييد ابن‌ابى‌الحديد، شامل مقدّمه‌اى در امامت و نيز نقل و نقد مطالبى از شرح نهج‌البلاغةى ابن‌ابى‌الحديد درباره امامت و احوال خلفا و صحابه.[4]

ميرزا محمّد اخبارى (1178- مقتول 1232 ق)

ميرزا محمّدبن عبدالنّبى‌بن عبدالصانع نيشابورى اكبرآبادى، مكنّا به ابواحمد و معروف به ميرزامحمّد اخبارى و محدّث نيشابورى (م 1232 ق)، شخصى عالم بود كه در علوم غريبه نيز دستى داشت و افزون بر آن، شصت هزار بيت شعر به عربى و فارسى سرود.[5] جدّ و جدّه وى اهل‌استرآباد بودند. پدرش اهل‌نيشابور بود و از آن‌جا به اكبرآباد هند مهاجرت كرد و ميرزا محمّد در آن‌جا زاده شد. وى پس از تحصيلات مقدّماتى، در حدود بيست سالگى از هند عازم سفر بيت‌الله شد و در بازگشت، براى تحصيل علوم دينى، چندى در نجف و كربلا و كاظمين اقامت گزيد.[6]

ميزرا محمّد، از اخباريان تندرو و شايد از جهاتى، تندترينِ آنان بود؛ چراكه تقريباً سراسر عمر علمى خود را به جدال و نزاع با فقها و مجتهدان اصولى گذراند و

[1]. الذريعة، ج 8، ص 140، ش 529.

[2]. الدرر النجفية، ج 2، ص 247.

[3]. لؤلؤة البحرين، ص 4- 5 و تحقيق سيدمحمّدصادق بحرالعلوم، ص 449.

[4]. خاتمة مستدرك الوسائل، ج 2، ص 239.

[5]. ريحانة الأدب، ج 1، ص 85؛ مكارم الآثار، ج 3، ص 929؛ تراجم الرجال، ج 1، ص 524، ش 978.

[6]. روضات الجنات، ج 7، ص 127؛ طرائق الحقائق، ج 1، ص 183- 184.