سيدمحمّدمهدى بحرالعلوم (م 1212 ق)؛ شيخ ابوعلى حائرى (م 1216 ق) صاحب منتهى المقال؛ ميرزامهدى بن‌هدايةالله خراسانى (م 1216 ق)؛ ميرزامهدى شهرستانى (م 1216 ق)؛ ميرزا ابوالقاسم قمى (م 1231 ق) صاحب قوانين؛ و سيّد على طباطبايى (م 1231 ق) صاحب رياض المسائل.[1]

محدّث بحرانى تأليفات بسيارى نيز داشته است. در مقدّمه الدرر النجفية پنجاه كتاب، رساله، حواشى و اجوبةالمسائل براى وى ذكر شده است.[2] برخى از آثار او عبارت‌اند از:

1. الحدائق الناضرة، كه به‌ويژه از جهت جمع و تفسير اخبار، كتاب فقهى باارزشى است؛[3] گرچه با مرگ مؤلف، ناتمام ماند. خود مؤلّف درباره آن مى‌گويد:

كسى از اصحاب ما كتابى مانند الحدائق الناضرة ننوشته است؛ زيرا در هر مسئله‌اى كه وارد شدم، تمام روايات مربوط به آن باب و اقوال فقها و فروعات آن مسئله را بيان كرده‌ام. البته اين هم از بركات مكان شريف كربلاى معلّا است.[4]

محدّث بحرانى در اين كتاب انكار مى‌كند كه ظواهر آيات با قطع‌نظر از روايات يكى از منابع و مدارك احكام بوده باشد. به باور وى، از ظواهر آيات تنها با كمك رواياتى كه در تفسير آيات وارد شده، مى‌توان استفاده كرد.[5] وى حجّيت دليل عقل را نيز در احكام شرعيه ردّ مى‌كند[6] و نيز منكر حجّيت استصحاب در شبهات حكميه مى‌شود.[7]

[1]. لؤلؤة البحرين، ص 4- 5 و تحقيق سيدمحمّد صادق بحرالعلوم، ص 449؛ دانش‌نامه جهان و اسلام، ج 2، ص 315.

[2]. الدرر النجفية، ج 1، ص 28- 31.

[3]. روضات الجنات، ج 8، ص 205؛ منتهى المقال فى أحوال الرجال، ج 7، ص 76؛ موسوعة طبقات الفقهاء، مقدمه ثانى، ص 392.

[4]. لؤلؤة البحرين، ص 246.

[5]. الحدائق الناضرة، ج 1، ص 27، 125- 131 و 51- 55.

[6]. همان جا.

[7]. همان جا.