ايضاح المسترشدين؛ در شرح‌حال 253 نفر از علماى اهل‌سنت كه شيعه شدند (مستبصران)؛ نهاية الإكمال فيما به يقبل الأعمال؛ در اصول پنج‌گانه شيعه و توابع آن‌ها و شناخت آنچه در شريعت وارد شده است.[1]

علّامه‌مجلسى (م 1110 ق)

محمّد باقربن محمّد تقى‌بن مقصود على اصفهانى، مشهور به علّامه مجلسى، در سال 1037 ق، در اصفهان ديده به جهان گشود.[2] در اصفهان رشد كرد و بزرگى يافت، و به سال 1110 يا 1111 ق، در همان‌جا دار دنيا را وداع كرد. آرامگاه او و پدرش، در كنار مسجد جامع عتيق (معروف به مسجد جمعه)، معروف است.[3]

او از معروف‌ترين محدّثان و عالمان اماميه است.[4] سيدنعمة الله جزايرى كه چهار سال در خانه استادش علامه‌مجلسى ساكن بوده، در شرح‌حالش مى‌نويسد:

چندين سال با وى معاشرت كردم و شب و روز با او بودم، ... تمام افعال او طاعت و بندگى خداوند بود. با اين كه جوان بود، علوم و به‌ويژه علم حديث را خوب تتبّع كرده بود. از هرحديث مجملى كه از او سؤال مى‌كردم، با حديث مفصّل كه مبيّن آن حديث مجمل بود، جوابم مى‌داد ... و هيچ‌كس را خوش‌بيان‌تر از وى نديدم.[5]

چنان كه شيخ‌يوسف بحرانى هم اشاره كرده، يكى از مهم‌ترين خدمات علمى علامه‌مجلسى جهت ترويج احاديث اهل‌بيت (عليهم السلام) در ايران، اين بود كه آنها را به‌

[1]. رياض العلماء، ج 5، ص 299- 303؛ الذريعة، ج 1، ص 283، ش 1485 و ج 21، ص 199، ش 460 و ج 24، ص 107، ش 566؛ لؤلؤة البحرين و تعليقه آن، ص 65؛ روضات الجنات، ج 8، ص 182؛ البرهان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 6- 8 و مقدّمه محقّق، ص 57.

[2]. خود مجلسى مى‌گويد:« از چيزهاى عجيب و شگفت‌آور، آن كه تاريخ تولّدم موافق عدد جامع كتاب بحار الأنوار است كه اين را بعضى از دوستان ما با هوشمندى و زيركى دريافت»( لؤلؤة البحرين، ص 59).

[3]. روضات الجنات، ج 2، ص 87؛ مرآة الاحوال جهان‌نما، ج 1، ص 78؛ الفوائد الرضوية، ص 411؛ رجال اصفهان، ص 48. خاتون‌آبادى و بحرانى، درگذشت او را در سال 1111 مى‌دانند( وقائع السنين والأعوام، ص 551؛ لؤلؤة البحرين، ص 59).

[4]. أمل الآمل، ج 2، ص 248؛ رياض العلماء، ج 5، ص 39؛ جامع الرواة، ج 2، ص 78.

[5]. كشف الأسرار فى شرح الإستبصار، ج 2، ص 75.