حجّت نمى‌داند و با حجّيت استصحاب نيز مخالف است؛ و همچون اخباريان، تقليدكردن از ميت را جايز مى‌داند.[1]

برآورد كلّى اين رويكردها، نشان مى‌دهد كه او فردى اصولى، با مشربى خاصّ و مستقل بوده است كه در برخى از موارد، به اخباريان نزديك مى‌شده و هرچند تمايل به اخباريگرى داشته، در بسيارى از فتاواى خود، با اخباريان مخالفت كرده است. براى نمونه، اجماع را حجّت مى‌داند؛ تقسيم چهارگانه اخبار را به صحيح و موثّق و حسن و ضعيف، قبول دارد؛ ظواهر قرآن را به تنهايى حجّت مى‌داند؛ خبر واحد بدون قرينه را حجّت نمى‌داند؛[2] احاديث كتب اربعه را قطعى‌الصدور نمى‌داند، هرچند با شرايطى آنها را حجّت مى‌داند؛[3] و بر خلاف بيشترِ اخبارى‌ها كه نماز جمعه را در زمان غيبت كبرا واجب مى‌دانند، او آن را حرام مى‌داند و رساله‌اى نيز در حرمت آن مى‌نويسد.[4]

مهم‌ترين آثار فاضل تونى عبارت‌اند از:

1. الوافية فى اصول الفقه، مهم‌ترين كتابِ باقى‌مانده از او، شامل تحقيقات مهمّى به‌ويژه در مباحث عقلى و اجتهاد و تقليد، كه بزرگانى چون سيّد جواد عاملى صاحب مفتاح الكرامة (م 1226 ق)، سيّد مهدى بحرالعلوم (م 1212 ق) و وحيد بهبهانى (م 1205 ق) و صدرالدين محمّد همدانى و سيّد محسن اعرجى حسنى كاظمى (م 1227 ق) و سيّد حسن حسينى، شروحى بر آن نوشته‌اند.[5]

2. فهرست تهذيب الاحكام شيخ‌طوسى، كتاب پژوهشىِ جامع و بى‌نظيرى كه از نوآورى‌هاى او بوده‌[6] و به گفته خود مؤلّف «مهم‌ترين چيزى است براى كسى كه مى‌خواهد در فقه كار كند، و كسى مرا در اين كار سبقت نگرفته است».[7]

[1]. همان، ص 171- 174، 202- 203، 231- 233، 300- 305.

[2]. همان، ص 151، 159، 166، 258- 259.

[3]. همان، ص 271، 251- 255 و 266.

[4]. أمل الآمل، ج 2، ص 163.

[5]. الذريعة، ج 6، ص 230، ش 1292 و ج 14، ص 164- 167، ش 2027- 2030 و ج 25، ص 14، ش 74.

[6]. روضات الجنات، ج 4، ص 245؛ ريحانة الأدب، ج 1، ص 356؛ الذريعة، ج 16، ص 382، ش 1874.

[7]. الوافية فى اصول الفقه، ص 133.