تكميل بحث‌

در اينجا بعضى از نصوص را نقل مى‌كنيم كه جمع‌آورى قرآن را در زمان پيامبر اكرم- ص- تأييد مى‌كنند. البته اين روايات به عنوان دليل قاطع مطرح نيست لذا آنها را به عنوان مؤيّد ذكر مى‌كنيم.

برخى از اين نصوص در صدد برشمردن قراء قرآن در زمان پيامبر- ص- است يا آن كه بيان مى‌كند: فلان صحابى، قرآن را در عهد پيامبر اكرم- ص- فرا گرفت مانند:

1- سعيد بن جبير از ابن عباس نقل مى‌كند: «هنگام وفات پيامبر اكرم- ص- من قرآن را فرا گرفته بودم در حالى كه ده سال بيش نداشتم»[1].

2- عينى و ديگران نقل مى‌كنند: «ابو عبيد، قراء از صحابه پيامبر را ذكر كرده است و از جمله مهاجرين قارى را اين چنين ياد مى‌كند».

«الاربعة» (منظور: خلفاى اربعه است).

«طلحه».

«سعد».

«ابن مسعود».

«حذيفه».

«سالم».

«ابو هريره».

«عبد اللّه بن السائب».

«عبادلة» (يعنى عبد اللّه بن مسعود، ابن عمر، ابن عمرو بن العاص و ابن عباس).

و قراء از زنان مهاجرين عبارتند از:

«عايشه».

«حفصة».

«ام سلمة».

ابن ابى داود از مهاجرين قارى، افراد زير را مى‌افزايد.

[1] عمدة القارى، ج 20، ص 27.