«تميم بن اوس الدارى».

«عقبة بن عامر».

و از انصار، افراد زير را به عنوان جمع‌كنندگان قرآن در زمان پيامبر نام مى‌برد:

«معاذ مكنّى به ابو حليمه».

«فضالة بن عبيد».

و «مسلمة بن مخلد»[1] «زرقانى» نامهاى ديگرى را ذكر مى‌كند كه مى‌توان مراجعه كرد.

«شبلنجى» شافعى مى‌گويد: «كسانى كه در زمان پيامبر اكرم- ص- از حفظ به جمع‌آورى قرآن پرداختند عبارتند از:

«ابى بن كعب».

«معاذ بن جبل».

«ابو زيد انصارى».

«ابو درداء».

«زيد بن ثابت».

«عثمان بن عفان».

«تميم الدارى».

«عبادة بن الصامت».

«ابو ايوب انصارى‌[2]».

«سيوطى» درباره ابو بكر مى‌گويد: «او يكى از صحابه است كه در زمان پيامبر خدا- ص- همه قرآن را حفظ كرده بود[3].

در پايان اين فصل مطالب زير را تسجيل مى‌كنيم:

مطلب نخست: «ادعاى آن كه «جمع» معنايش «حفظ» است»:

مى‌بينيم نامهايى را كه «شبلنجى» ذكر مى‌كند درست همان نامهايى است كه‌

[1] عمدة القارى، ج 20، ص 27. مناهل العرفان زرقانى ج 1، ص 235. و الاتقان، ج 1، ص 72.

[2] نور الابصار، ص 48 و مى‌گويد:« اين مطلب را دميرى در« حياة الحيوان» آورده است.

[3] ر ك: تاريخ الخلفاء، ص 44.