شخصى از روايت فوق چنين استظهار مى‌كند: از اين روايت بر مى‌آيد كه تلاوت اين دو آيه نسخ نشده بود[1] ليكن ديگران گفته‌اند: درست‌تر آن است كه تلاوت اين دو آيه نسخ شده بود ليكن همه آن را نمى‌دانستند. و بعد از وفات پيامبر- ص- خبر نسخ آن به همه رسيد[2] در پاسخ اين ادعا و اين روايت بايد بگوييم:

اوّلا روايتى به نقل از عايشه مى‌گويد: در كتاب خداوند متعال آيه ده نوبت شير دادن بود كه با پنج نوبت شير دادن نسخ گشت. و آيه منسوخ تا پس از وفات پيامبر اكرم- ص- همچنان در قرآن باقى ماند. و در روايت ديگرى از عائشه آمده است كه: از جمله آياتى كه از قرآن حذف شدند آيه: باعث محرم شدن ده نوبت يا پنج نوبت شير دادن بود.[3] اين روايت صراحت دارد بر آن كه آيه رضاع پس از وفات پيامبر از قرآن حذف شده بود و ديگر به عنوان آيه خوانده نمى‌شد.

صريح‌تر از روايت فوق، روايتى است كه سرخسى از عايشه در ادامه حديث رضاع نقل مى‌كند: «آيه مزبور تا پس از وفات پيامبر- ص- در قرآن باقى ماند. و تلاوت مى‌شد ...»[4] مگر اين كه گفته شود مراد آن است كه تلاوت اين آيه نسخ شده باشد و همچنان كتابت آن باقى مانده باشد و خبر نسخ تلاوت آيه به همه نرسيده باشد.

ليكن ما غير از آن كه اساسا نسخ تلاوت را امرى باطل و نادرست مى‌دانيم بايد بگوئيم: چرا و به چه دليل بخشى از قرآن پس از وفات پيامبر- ص- ساقط شد و از دست رفت يا به بالا برگشت؟ اگر اين مطلب درست باشد فرقى با نسخ پس از وفات نبى اكرم- ص- ندارد. در حالى كه اين ادعاى باطلى است كه مردود همه مى‌باشد و كسى را نرسد كه اين عمل را جايز شمارد[5].

ثانيا: از خود عايشه درباره محرميت به سبب «رضاع» نقل شده است كه گفت:

[1] البرهان/ زركشى، ج 2، ص 39. و مباحث فى علوم القرآن/ قطان، ص 238.

[2] مباحث فى علوم القرآن/ قطان، ص 238. و الفقه على المذاهب الاربعة، ج 4، ص 257.

[3] الدر المنثور، ج 2، ص 135 به نقل از: ابن ماجه و ابن ضريس.

[4] اصول سرخسى، ج 2، ص 79.

[5] رك: المحلى، ج 10، ص 16. همچنين در فصل گذشته مقدارى درباره نسخ تلاوت پس از پيامبر- ص- بحث شد.