مى‌ميرد و آخرت و اهل آخرت را مى‌بيند. و روزى كه برانگيخته مى‌شود و مقرراتى را مى‌بيند كه در سراى دنيا نديده است.

خداوند متعال، در اين سه جا به يحيى عليه السلام سلام كرد، و ترسش را ريخت و فرمود: «سلام بر او در روزى كه به دنيا آمد، و روزى كه مى‌ميرد و روزى كه باز زنده مى‌شود». و عيسى بن مريم عليه السلام هم بر خودش در اين سه جا سلام كرده و گفته است: «سلام بر من، در روزى كه متولّد شدم، و روزى كه مى‌ميرم، و روزى كه باز زنده مى‌شوم».

2/ 6 اهميت دادن به آخرت‌

68. عيسى بن مريم عليه السلام: شما براى دنيايى كه در آن، بدون كار هم روزى داده مى‌شويد، كار مى‌كنيد؛ امّا براى آخرت كه در آن، جز با عمل، روزى داده نمى‌شويد، كار نمى‌كنيد!

69. عيسى بن مريم عليه السلام: كدام يك از شما نورى ديده است كه نامش تاريكى باشد، يا تاريكى‌اى كه نامش نور باشد؟! همچنين بنده نمى‌تواند مؤمن باشد و هم كافر، دنياگزين باشد و هم آخرت‌خواه. آيا هيچ جوكارى، گندم مى‌درَوَد؟ يا گندمكارى جو درو مى‌كند؟! همچنين، هر بنده‌اى در آخرت آن چيزى را مى‌دِرَوَد كه [در دنيا] كاشته است، و پاداش كارى را مى‌گيرد كه كرده است.

70. عيسى بن مريم عليه السلام‌: اى بندگان دنيا! به راستى به شما مى‌گويم: شما به شرافت آخرت دَست نمى‌يابيد مگر با رها كردن آنچه دوست داريد. پس توبه را به فردا