وجود دارد؟ اينها را بايد حل كرد.

اين مسائل كه حل شد، آن وقتْ نوبت به جلوگيرى از تخلّفات مى‌رسد. دستگاه قضائى بايد دست به كار بشود و متخلف را تعقيب و مجازاتِ كيفرى بكند. اين درست است.

امّا اگر ما بخواهيم همه اين مشكلات را به دستِ قاضىِ محكمه حل كنيم، قاضى محكمه هر كارى بكند و اين مشكلاتْ هر چه باشد، تا وقتى كه علت آنها از بين نرفته است، با شلاق زدن و جريمه گرفتن و زندان انداختن، مشكلْ حل نمى‌شود.

بسيار ساده‌انديشى است كه كسى فكر كند اگر شما چهار نفر را بگيريد، بقيه سرِ جايشان مى‌نشينند و قانون را رعايت مى‌كنند.

شما ديديد الان عده‌اى از اين قاچاقچى‌هاى حرفه‌اى اعدام مى‌شوند. اما هيچ كدامشان توبه نكرده‌اند و دست از اين كار برنداشته‌اند.

پس اين مشكل را بايد از راهش حل كرد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَ الْعَصْرِ انَّ الانْسانَ لَفى‌ خُسْرٍ الَّا الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ[1]

19 جمعه 19 مرداد 1363- دانشگاه تهران مهم‌ترين عنوان: آرمان‌ها و آسيب‌هاى انقلاب‌

خطبه اول‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ اشْرَفِ انْبِياءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ. اللَّهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّمْ وَبارِكْ عَلى‌ نَبِيِّكَ وَ حَبيبِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلى‌ وَصِيِّهِ وَ خَليفَتِهِ وَ ابْنِ عَمِّهِ عَلِىِّ بْنِ ابِى طالِبٍ اميرِ الْمُؤمِنينَ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ وَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِىٍّ وَ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى‌ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ وَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ الْمَهدِىِّ صَلَواتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَليْهِمْ اجْمَعينَ.

خداوند سبحان مى‌فرمايد:

«انَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ الَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ ابْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتى‌ كُنْتُمْ تُوعَدُونَ»[2]

[بر آنان كه گفتند: پروردگار ما اللّه است و پايدارى ورزيدند، فرشتگان فرود مى‌آيند كه مترسيد و غمگين مباشيد، شما را به بهشتى كه به شما وعده داده شده، بشارت است.]

تولدِ مبارك و ميلاد مسعودِ پيشواى بزرگوار جهان اسلام، حضرت ثامن الحجج، علىّ بن موسى الرضا- صلوات اللّه و سلامه عليه و على‌ آبائه و اولاده- را از صميم قلب به همه برادران و خواهران عزيز و همه مسلمانان دنيا و علاقه‌مندان به خاندان نبوّت و به جهان بشريّت تبريك عرض مى‌كنم.

از درگاه خداوند متعال تقاضا مى‌نمايم كه در اين روز مبارك كه مقارن با روز جمعه هم هست، به بركت ميلاد مسعود حضرت على بن موسى الرضا، عنايت و رحمت بيكران خويش را شامل همگان بفرمايد.

حضرت علىّ بن موسى الرضا عليه السلام كه بنا بر مشهور، در سال 148 ه. ق. متولد شده است، در سال 203 ه. ق. با يك توطئه خائنانه و ناجوانمردانه به شهادت رسيد. مدت عمر مبارك ايشان 55 سال بوده است.

دوران زندگى ايشان مصادف با عصرِ حكومت ستمگرانه چهار خليفه عباسى، يعنى رشيد، امين، ابراهيم بن هادى و مأمون بوده است. نام مبارك ايشانْ على و كنيه‌اش ابوالحسن و لقب‌هاى ايشانْ رضا، صابر و وَفىّ‌

[1]- سوره عصر( 103).

[2]- سوره فُصّلت( 41)، آيه 30.